HMEZOUG 3

 0    52 Datenblatt    teddonav
mp3 downloaden Drucken spielen überprüfen
 
Frage język polski Antworten język polski
Nowa ekonomia klasyczna
Lernen beginnen
Teoria realnego cyklu koniunkturalnego
Cassel (1918 1931)
Lernen beginnen
szoki instytucjonalne
Teoria Kydlanda i Prescotta
Lernen beginnen
może być z powodzeniem zaliczona do teorii schumpeterowskiej.
nieregularnie
Lernen beginnen
źródło (pierwotnie) tkwi w otoczeniu gospodarki szok instytucjonalny (zmiana systemu gospodarczego) lub szok technologiczny (nowe technologie, nowe produkty, innowacje).
Przebieg wzrostu jest nierównomierny
Lernen beginnen
schumpeterowski (co do charakteru), keynesowski (co do mechanizmu nierównowagowy).
Gdy nie ma czynników zakłócających
Lernen beginnen
wzrost produktu jest równomierny (działa prawo rynków Saya)
Podejście to integruje
Lernen beginnen
funkcjonowanie gospodarki przy braku szoków (ekonomia neoklasyczna) i przy szokach popytowych (keynesizm) i podażowych (ekonomia schumpeterowska ).
Mankiw, Romer, Weil 1992
Lernen beginnen
kapitał ludzki
Solow, stan stacjonarny
Lernen beginnen
ścieżka zrównoważonego wzrostu.
Harrod, Domar
Lernen beginnen
ograniczenia po stronie popytu inwestycyjnego i czynników pozainwestycyjnych
Ricardo i Solow
Lernen beginnen
zakładają pełne zatrudnienie czynników produkcji
Friedman (1957)
Lernen beginnen
teoria dochodu permanentnego (w aspekcie kapitału ludzkiego)
Friedman, Teoria Pieniądza
Lernen beginnen
akceptuje w przeciwieństwie do Fishera i Pigou argument Keynesa, że pieniądz jest formą aktywów (tzn. występuje chęć posiadania go dla dochodu, który przynosi)
Friedman
Lernen beginnen
prędkość obiegu jednostki pieniądza nie jest stała w czasie współczynnik w równaniu Cambridge należy zastąpić czymś, co jest mniej stabilne, wymienność między popytem transakcyjnym a spekulacyjnym w warunkach stabilnie funkcjonującej gospodarki jest mała
Friedman zastępuje
Lernen beginnen
produkt bieżący dochodem permamentnym
Friedman
Lernen beginnen
niestabilność gospodarki rynkowej wynika z aktywności rządu
reguła polityki pieniężnej Friedmana (1968)
Lernen beginnen
dostosowywanie tempa wzrostu ilości pieniądza do tempa wzrostu produktu w długim okresie
majątek permanentny zależy od
Lernen beginnen
wyposażenia początkowego (rodziny, pochodzenia) oraz zdolności jego powiększania (wiedza i zdolności do pracy kapitał ludzki)
efekt popytowy inwestycji
Lernen beginnen
przyrost popytu na dobra zależy od przyrostu inwestycji i mnożnika inwestycyjnego; efekt ten jest dodatni lub ujemny, ponieważ zmiana popytu inwestycyjnego może być dodatnia lub ujemna, w zależności od fazy cyklu koniunkturalnego.
efekt podażowy inwestycji
Lernen beginnen
inwestycje dają nowy kapitał, który tworzy produkt poziom inwestycji i ich produktywność (b) tworzą przyrost podaży produktu); efekt ten jest zawsze dodatni.
Harrod, Domar
Lernen beginnen
równowaga jest stanem incydentalnym co do zasady gospodarka znajduje się w nierównowadze, Nierównowaga może mieć dwojaki charakter inflacyjny lub deflacyjny
Funkcja produkcji, która uwzględnia stałą relację nakładów czynników produkcji to
dalej
Lernen beginnen
funkcja Walrasa Leontiefa Harrod i Domar pochwalali oszczędności.
Były one źródłem tworzenia popytu inwestycyjnego, a ten z czynnikiem wzrostu produktu Rola oszczędności we wzroście była zatem ewidentnie pozytywna. Z punktu widzenia Keynesa, oszczędności ograniczały popytowy impuls działania mechanizmu mnożnikowego.
Model Samuelsona Hicksa (mnożnika akceleratora) zdaniem Hicksa wzrost produktu uruchamiają inwestycje autonomiczne
dalej
Lernen beginnen
inwestycje przedsiębiorców indukowane przez napływające do gospodarki nowe technologie oraz autonomiczne zmiany konsumpcji i popytu,
inwestycje przedsiębiorców podejmowane z zamiarem osiągnięcia zysku w długim okresie, a więc bez względu na krótkookresowe wahania koniunktury, inwestycje publiczne.
mechanizm akceleratora
Lernen beginnen
wzrost inwestycji potem mnożnik potem wzrost popytu konsumpcyjnego potem akcelerator wzrost inwestycji indukowanych
Domar (1946)
Lernen beginnen
podażowy i popytowy efekt inwestycji
stagnacja sekularna Hansen
Lernen beginnen
Cechą charakterystyczną sekularnej stagnacji jest pogłębianie się różnicy między faktycznym produktem realnym a produktem potencjalnym (Higgins, 1950).
Przyczyny stagnacji sekularnej według Hansena
Lernen beginnen
spadek stopy przyrostu liczby ludności, ograniczenie możliwości ekspansji geograficznej i izolacjonizm, zmniejszenie rozmiarów akumulacji kapitału w związku ze zmianą typu postępu technicznego spadek stopy przyrostu liczby ludności
spadek stopy przyrostu liczby ludności
Lernen beginnen
ograniczenie inwestycji o charakterze socjalnym (szkół, szpitali, mieszkań) przez rząd, rentierski styl życia – zwiększenie oszczędności na przyszłość, starzejące się społeczeństwo – mniejsza mobilność i przedsiębiorczość
Od lat 20. XIX w. rozpoczyna się stopniowy koniec ery kapitałochłonnych wynalazków
Lernen beginnen
(koleje, przemysł samochodowy, elektryczny) – obniża się współczynnik kapitałochłonności. Do 1918 r. produkcja środków spożycia wzrastała wolniej, niż produkcja środków produkcji, jednak począwszy od lat 20. tendencja ulega odwróceniu.
jak przełamać stagnację skularną
Lernen beginnen
inwestycje publiczne nieukierunkowane na zysk, które będą stanowiły uzupełnienie motywowanych zyskiem niskich inwestycji sektora prywatnego, polityka podatkowa (progresywne opodatkowanie dochodów, ulgi inwestycyjne)
Hansen pomija podobnie, jak Ricardo
Lernen beginnen
kluczową rolę postępu technicznego w przełamywaniu barier wzrostu – lepszym wykorzystaniu zasobów, tworzeniu nowych rynków i wzroście zagregowanego popytu.
Dlaczego nie wzrastał popyt inwestycyjny? Summers
Lernen beginnen
obniżające się koszty technologii informacyjnych (obfitość dóbr kapitałowych i ich relatywne w czasie potanienie) ograniczenie zapotrzebowania na kapitał wskutek starzenia demograficznego (niski wzrost podaży siły roboczej)
Dlaczego w ostatnich dekadach wzrastały oszczędności?
Lernen beginnen
demografia i nierówności
spadek realnych stóp procentowych i spowolnienie tempa wzrostu
dalej
Lernen beginnen
Łącznikiem dwóch tendencji jest zmienność naturalnej stopy procentowej, która zależy od czynników popytowych (decyzji gospodarstw domowych dot. podziału dochodów, decyzji przedsiębiorstw o rozmiarach inwestycji oraz decyzji rządu o poziomie wydatków)
i podażowych (zasobów pracy, kapitału i TFP).
przyczyny popytowe
Lernen beginnen
za stagnację odpowiada ujemna luka produktowa (między produktem bieżącym a produktem potencjalnym) wynikająca z niedostatecznego popytu (zbyt niski produkt bieżący)
przyczyny podażowe, za stagnację odpowiada długookresowa tendencja słabnięcia czynników wzrostu produktu potencjalnego – cztery typy strukturalnego „wiatru w oczy”
Lernen beginnen
aspekt podażowy zmian demograficznych – zmniejszenie ludności aktywnej zawodowo zmniejszenie poziomu kapitału ludzkiego – nierówności dochodowe regres w zakresie edukacji wysokie koszty obsługi długu publicznego
jeśli przyczyny mają charakter popytowy, stymulowanie wzrostu bieżącego PKB
Lernen beginnen
impuls pieniężny, impuls fiskalny). działania długofalowe to reformy podatkowe odciążające biedniejszych względem bogatszych, podwyższanie płacy minimalnej, imigranci
Jeśli przyczyny mają charakter podażowy, stymulowanie tempa wzrostu produktu potencjalnego
Lernen beginnen
postęp techniczny reformy strukturalne (wzrost konkurencji na rynkach produktu, stymulowanie inwestycji w kapitał ludzki, reformy rynków finansowych ułatwiające alokację oszczędności, podwyższenie wieku emerytalnego, zwiększenie dzietności.
Naturalna (realna) stopa procentowa
Lernen beginnen
jest stopą wzrostu zmiennych realnych w gospodarce (dochodu, majątku, produktu). Jej punktem odniesienia są inwestycje.
Wicksell, Producenci wytwarzają dobra według naturalnej stopy procentowej, sprzedają je na rynku czasowym po naturalnej stopie procentowej, uzależnionej od wielkości popytu na dobra
Lernen beginnen
Ta z kolei zależy od realnej siły nabywczej dochodów, czyli – w pośredni sposób – od masy pieniądza krążącego w gospodarce. Rynkowa stopa procentowa zależy zaś od czynników pieniężnych.
Wicksell, Gdy stopa rynkowa jest niższa od naturalnej, występuje duże zapotrzebowanie na kredyt, który jest przeznaczany na inwestycje (gospodarka doświadcza wzrostu)
Lernen beginnen
Wzrost popytu inwestycyjnego powoduje wzrost rynkowej stopy procentowej, następnie spadek inwestycji i spadek tempa wzrostu.
Teoria Pieniądza wg Keynesa
Lernen beginnen
Popyt na pieniądz składa się z popytu transakcyjnego, przezornościowego, spekulacyjnego, który zależy od oszczędności, wzrost dochodów powoduje wzrost oszczędności, wzrost oszczędności na rynku pożyczkowym obniża stopę procentową
Mechanizm pośredni oddziaływania pieniądza na sferę realną Thornton, efekt Keynesa, W krótkim okresie może występować wymienność między konsumpcją a oszczędnościami
Lernen beginnen
a więc tym samym między popytem transakcyjnym a spekulacyjnym, Skutkuje to powstaniem zaburzeń pomiędzy wydatkami konsumpcyjnymi a nakładami inwestycyjnymi, które przekładają się na wahania całkowitej produkcji.
Keynes
Lernen beginnen
dla złej koniunktury właściwe jest podejście klasyczno-neoklasyczne (ricardiańsko-marshallowskie)
Hicks
Lernen beginnen
dla każdej koniunktury właściwy jest opis w postaci podejścia wicksellowsko-hicksowskiego
Model Hicksa
Lernen beginnen
Integruje sferę pieniężną i sferę realną
Model Hicksa, Kluczowa jest analiza równowagi jednocześnie występującej na rynku dóbr (kapitału) i rynku pieniądza
Lernen beginnen
Założenie istnienia równowagi – niezależnie od tego, czy ma ona miejsce przy pełnym czy przy niepełnym wykorzystaniu zdolności wytwórczych.
Przyjmuje ceny i płace lepkie (jak u Keynesa)
Lernen beginnen
odrzuca zatem wariant doskonale giętkich (elastycznych) cen i płac (ekonomia neoklasyczna).
Wariant I – ujęcie ricardiańsko-marshallowskie
Lernen beginnen
Jeśli wyjściowo 𝐼=𝑆, to wzrost stopy procentowej powoduje wzrost oszczędności i spadek inwestycji; oszczędności przewyższają inwestycje, spada produkcja, maleją oszczędności, równowaga zostaje przywrócona.
Wariant II – ujęcie keynesowskie
Lernen beginnen
Jeśli wyjściowo 𝐼=𝑆, to wzrost stopy procentowej powoduje spadek inwestycji; oszczędności przewyższają inwestycje, spada produkcja, maleją oszczędności, równowaga zostaje przywrócona.
Wariant II – ujęcie keynesowskie Jeśli wyjściowo 𝐿=𝑀, to wzrost stopy procentowej powoduje
Lernen beginnen
spadek popytu spekulacyjnego; podaż pieniądza przewyższa całkowity popyt na pieniądz, wzrasta produkcja, wzrasta transakcyjny popyt na pieniądz równowaga zostaje przywrócona
Wariant III – ujęcie wicksellowsko-hicksowskiel
Lernen beginnen
W ujęciu tym krzywe IS i LL mają bardzo małe nachylenie, co wynika z wysokiej elastyczności popytu inwestycyjnego (jak w ekonomii neoklasycznej) i popytu na pieniądz (jak w ekonomii keynesowskiej) na zmiany stopy procentowej.

Sie müssen eingeloggt sein, um einen Kommentar zu schreiben.