nostro die Esperanto:

Nia filo militpereis.

Nia samideano Aleĥandro faris programeton por skribi esperante en iPhone.

Nia retejo http://www.example.com klarigas ĉion, kion oni sciu.

Se ni ĉiam faros, kion diktas nia racio, ni neniam devos bedaŭri ion.

Mi havas aferon traktendan kun mia juna najbaro. Tiu bubo ĉiam enirigas paperajn aviadiletojn tra nia subtegmenta fenestro.

Tiutempe nia lando frontis seriozajn ekonomiajn malfacilaĵojn.

Eble ties ĉefa kialo estas kaŝita en la malfacileco de nia lingvo, kio izolas ankaŭ nian literaturon.

Meze dum nia vojaĝo ni konsciiĝis, ke ni ne kunportis sufiĉe da mono.

Nia bicikla ekskurso en la Francaj Alpoj daŭris du semajnojn.

Oni promesis, ke nia lando fariĝos Kanaano kie fluas lakto kaj mielo.

Nia monata enspezo devas kovri nutraĵon, luprezon, vestaĵon, transporton kaj tiel plu.

En nia unua rendevuo, li ekprenis sian poŝtelefonon kaj komencis tekstmesaĝi al iu. Mi ne povis kredi tion!

Se estas iu ĉi tie, kiu ankoraŭ dubas, ĉu Usono estas loko, kie ĉio eblas, kiu ankoraŭ scivolas, ĉu la revo de niaj fondintoj pluvivas en nia tempo, kiu ankoraŭ pridubas la potencon de nia demokratio, ĉi-nokte estas respondo al li.

Efektivigi la rajton pri trejnado unuflanke kiel rimedon por sekurigi la profesiajn vivovojojn kaj aliflanke kiel modernigilon de nia ekonomio.

Ĉu vi jam scias? Nia najbarino trafis la grandan lotaĵon kaj foriris al Bahamoj por lukskrozado.