1. błagać
błagać o łaskę
1) Nie ma sensu błagać księcia, nie usłyszy on składających petycję. 2) Błagała swoich oprawców, by przynajmniej zostawili dziecko w spokoju. 3) Mężczyzna błagał sędziego na kolanach, aby uwolnił syna.
Polnisch Wort "å bønnfalle"(błagać) tritt in Sätzen auf:
Norweski, ważne czasowniki