rozbić Deutsch:

z.B. Freundschaft zerbrechen (beenden, abbrechen)

ihre Ehe ist an Kleinigkeiten zerbrochen ich małżeństwo nt rozpadło się przez drobnostki sich den Kopf [über etw] zerbrechen łamać sobię głowę [nad czymś] fig er ist an der Trennung seelisch zerbrochen geh przez to rozstanie rozsypał się psychicznie

ich fühle mich wie zerschlagen