dcéra die Esperanto:

Mia filino malvarmumis.

Estis la filino de la najbaro kiu instruis al mi la lunon kaj la stelojn.

En familio, povas troviĝi : avo kaj avino, patro kaj patrino, filo kaj filino, nepo kaj nepino, plie frato kaj fratino, onklo kaj onklino, nevo kaj nevino, kuzo kaj kuzino.

Vi scias, ke mia filino estas preskaŭ samaĝa kun via filo. Jen kial, mi opinias, ili interfianĉiĝos.

La filino iris, sed ĉiam murmurante.

Subite, la plej aĝa filino ekkriis: "Mi volas bombonojn!"

La pli juna filino, kiu estis la plena portreto de sia patro laŭ sia boneco kaj honesteco, estis krom tio unu el la plej belaj knabinoj, kiujn oni povis trovi.

Pasintmonate nia dudekjara filino naskis etan knabinon.

“Kion mi vidas!” diris ŝia patrino kun grandega miro. “Ŝajnas al mi, ke el ŝia buŝo elsaltas perloj kaj diamantoj! De kio tio ĉi venas, mia filino?” (Tio ĉi estis la unua fojo, ke ŝi nomis ŝin sia filino).

Male de sia filino, ŝi estis malalta, kaj ŝia korpo estis grasa ĉe la flankoj. Estis, kvazaŭ homa kapo estis fiksita sur porka korpo.

Apenaŭ ŝia patrino ŝin rimarkis, ŝi kriis al ŝi: «Nu, mia filino?»

Mi povas diri ke vi estas filino kiu tre zorgas por viaj gepatroj.

“Estus tre bele,” respondis la filino malĝentile, “ke mi iru al la fonto!”

Ne nur mia filino, sed kelkaj de siaj kamaradoj de sia klaso vidis la krimulon.

Tio ĉi estis la unua fojo, ke ŝi nomis ŝin sia filino.