ferdydurka

Józio Kowalski Główny bohater i narrator powieści. Ma trzydzieści lat i jest pisarzem. Czuje się zniewolony przez formę, którą narzuca mu społeczeństwo.

Próbuje z nią walczyć, jednak ostatecznie nie udaje mu się to. Ma problemy z określeniem swojej tożsamości. Nie posiada żadnych szczególnych cech charakteru, jest formą samą w sobie, którą posługuje się autor do pokazania pewnych zależności.

Profesor Pimko Belfer w szkole dyrektora Piórkowskiego. Jest łysy, nosi okulary i ma żółte paznokcie. Jest dwulicowy.

Manipuluje swoimi uczniami - upupiając ich. Zabiera Józia z powrotem do szkoły, traktuje go jak nastolatka. Ośmiesza go w oczach Państwa Młodziaków, poprzez nazywanie go staroświeckim chłopcem, próbującym udawać dorosłego.

Miętus Jego prawdziwe nazwisko to Miętalski. Jest uczniem w szkole, do której trafia Józio.

Jest przywódcą grupy walczącej z niewinnością. Jest buntowniczy i impulsywny. Swojej dojrzałości szuka w wulgaryzmach i seksualności. Marzy o poznaniu prawdziwego, szczerego parobka. Fascynują go ludzie z ludu, pozbawieni sztucznej gęby.

Syfon Naprawdę nazywa się Pylaszczkiewicz.

Jest klasowym kujonem, lubianym przez nauczycieli. Broni niewinności. Jest spokojny, kulturalny, grzeczny. Nie mogąc sobie poradzić z gwałtem, który odebrał mu niewinność popełnia samobójstwo, wieszając się na wieszaku.

Zuta Młodziakówna Córka Młodziaków, chodząca do gimnazjum. Jest zgrabna i wysportowana - symbolizuje łydkę.

Zdaniem Pimko jest to wzór miłości dla Józia. Prowokowana przez rodziców do łamania konwenansów, jest bardzo odważna w swoich zachowaniach wobec chłopców. Rozpieszczona Zuta, zachowuje swobodę w swoich działaniach. Nie interesuje się nauką i rozwojem.

Pani Młodziakowa Matka Zuty. Jest trochę otyła, dąży do nowoczesności, ale w rzeczywistości nie obchodzi ją nauka i świadomość narodowa.

Przedstawiona w powieści jako osoba bystra i inteligentna. Z zawodu jest członkinią komitetu dla ratowania niemowląt lub zwalczania plagi żebraniny dziecięcej w stolicy.

Wiktor Młodziak Ojciec Zuty.

Wiktor Młodziak Ojciec Zuty. Jest inżynierem, kształcił się w Paryżu. Przedstawiony jako pacyfista, ostatecznie policzkuje profesora Pimko.

Ciotka Hurlecka z domu Lin Daleka krewna, ciotka Józia. Ratuje siostrzeńca i Miętusa przed atakiem wieśniaków. Pozornie ciepła, czuła i opiekuńcza. Ciągle opowiada o dzieciństwie Józia,

a także przesadnie częstuje go cukierkami. Próbuje stanąć w obronie Walka, gdy jej syn i mąż go biją, jednak ostatecznie wycofuje się. Dowodzi to temu, że nosiła ona maskę życzliwości, która na końcu została przełamana.

Konstanty Hurlecki. Daleki krewny, wuj Józia. Elegancki, tradycyjny, światowy, swobodny.

Stosuje wobec służby rygor - mordobicie. W ten sam sposób wychowuje swojego syna Zygmunta. Ostatecznie zdejmuje maskę - zły i apodyktyczny, nie potrafi poradzić sobie z atakiem służby i wieśniaków.

Zygmunt Hurlecki Daleki krewny, kuzyn Józia.

Jest kopią swojego ojca Konstantego. Nie szanuje służby, bije ją i wyzywa. W rzeczywistości jest jednak niedojrzały. Romansuje ze starszą od siebie kobietą ze wsi.

Zosia Hurlecka Daleka krewna, kuzynka Józia. Zajmuje się drobnymi robótkami, chodzi na spacery, zbiera grzyby.

Jest postacią oczekującą na miłość. Gdy Józio porywa ją i wyznaje jej, że ją kocha, ona całkowicie się mu oddaje. romantyczną, cichą, niejednoznaczną

Walek Jest służącym w dworku w Bolimowie. Prosty chłopak, obiekt zachwytu Miętusa.

Nie ma nazwiska. Starannie spełnia swoje obowiązki wobec Państwa, nie sprzeciwia się. Hierarchię przerywa dopiero Miętus, który brata się z parobkiem, co doprowadza do awantury, buntu służby (kupy ).

realizm

mimesis (naśladowanie żeczywistości) zasada prawdopodobieństwa, przyczynowo-skutkoey ciąg wydarzeń

groteska

kreacjonizm brak logicznego związku między poszczególnymi elm. świata przedstawionego zdarzenie elementów np. tragizm i komizm

parodia

wypowiedź lub utwór będący prześmiewczym naśladowaniem czegoś

gęba

symbol roli społecznej

pupa

symbol społecznej niedojżałości

łydka

symbol młodości, nowoczesności, cielesności

Kupa

chaos awantura, zdemaskowanie kogoś czegoś