Zjawisko przestrzenne polegające na wyjazdach poza miejsce zamieszkanie w celach wypoczynkowych, poznawczych i uprawiania niektórych zamiłowań. Polega na użytkowaniu i przekształcaniu środowiska geograficznego na potrzeby ruchu turystycznego.
Zajmuje się przyrodniczymi oraz antropogenicznymi uwarunkowaniami i następstwami ruchu turystycznego. Obejmuje całokształt zagadnień ekonomicznych, społecznych, przyrodniczych, statystycznych, prawnych i kulturowych.
Ogół przestrzennych przemieszczeń się ludzi związanych z dobrowolną czasową zmianą miejsca pobytu, środowisk i rytmu życia- w odniesieniu do określonego obszaru, kierunku i okresu.
Maksymalna liczba uczestników ruchu turystycznego, ktorzy mogą równocześnie przebywać na danym miejscu, nie powodując dewastacji i degradacji środowiska naturalnego.
Jednostka osadnicza, która ze względu na walory turystyczne, infrastrukturę turystyczną i dostępność komunikacyjną stanowi punkt docelowy lub etapowy migracji turystycznych.
Maksymalna liczba uczestników ruchu turystycznego, którzy mogą równocześnie korzystać z poszczególnych urządzeń, nie przyczyniając sie do obniżenia zakresu i poziomu podaży usług turystycznych oraz dezorganizacji życia społeczno-gospodarczego.
Walory potencialne, czyli występujące obiektywnie atrybuty środowiska przyrodniczego i społecznego, które dopiero po dokonaniu przez turystę odpowiedniej oceny mogą stać się faktycznymi walorami.