IX

Najwyższa Izba Kontroli jest

naczelnym organem kontroli państwowej.

Najwyższa Izba Kontroli podlega

Sejmowi.

Najwyższa Izba Kontroli działa na zasadach

kolegialności.

Najwyższa Izba Kontroli kontroluje działalność

organów administracji rządowej, Narodowego Banku Polskiego, państwowych osób prawnych i innych państwowych jednostek organizacyjnych

z punktu widzenia

legalności, gospodarności, celowości i rzetelności.

Najwyższa Izba Kontroli może kontrolować działalność

organów samorządu terytorialnego, komunalnych osób prawnych i innych komunalnych jednostek organizacyjnych z punktu widzenia legalności, gospodarności i rzetelności.

Najwyższa Izba Kontroli może również kontrolować z punktu widzenia legalności i gospodarności działalność

innych jednostek organizacyjnych i podmiotów gospodarczych w zakresie, w jakim wykorzystują one majątek lub środki państwowe lub komunalne oraz wywiązują się z zobowiązań finansowych na rzecz państwa.

Najwyższa Izba Kontroli przedkłada Sejmowi:

1) analizę wykonania budżetu państwa i założeń polityki pieniężnej, 2) opinię w przedmiocie absolutorium dla Rady Ministrów

-

3) informacje o wynikach kontroli, wnioski i wystąpienia, określone w ustawie

Najwyższa Izba Kontroli przedstawia Sejmowi

coroczne sprawozdanie ze swojej działalności.

Prezes Najwyższej Izby Kontroli jest powoływany

przez Sejm za zgodą Senatu na 6 lat i może być ponownie powołany tylko raz.

Prezes Najwyższej Izby Kontroli nie może zajmować innego stanowiska, z wyjątkiem

stanowiska profesora szkoły wyższej, ani wykonywać innych zajęć zawodowych.

. Prezes Najwyższej Izby Kontroli nie może

należeć do partii politycznej, związku zawodowego ani prowadzić działalności publicznej nie dającej się pogodzić z godnością jego urzędu.

Prezes Najwyższej Izby Kontroli nie może być bez uprzedniej zgody Sejmu pociągnięty

do odpowiedzialności karnej ani pozbawiony wolności.

Prezes Najwyższej Izby Kontroli nie może być zatrzymany lub aresztowany, z wyjątkiem

ujęcia go na gorącym uczynku przestępstwa i jeżeli jego zatrzymanie jest niezbędne do zapewnienia prawidłowego toku postępowania.

O zatrzymaniu niezwłocznie powiadamia się

Marszałka Sejmu, który może nakazać natychmiastowe zwolnienie zatrzymanego.

Organizację oraz tryb działania Najwyższej Izby Kontroli określa

ustawa.

Rzecznik Praw Obywatelskich stoi na straży

wolności i praw człowieka i obywatela określonych w Konstytucji oraz w innych aktach normatywnych.

Zakres i sposób działania Rzecznika Praw Obywatelskich określa

ustawa.

Rzecznik Praw Obywatelskich jest powoływany przez

Sejm za zgodą Senatu na 5 lat.

Rzecznik Praw Obywatelskich nie może zajmować innego stanowiska, z wyjątkiem

stanowiska profesora szkoły wyższej, ani wykonywać innych zajęć zawodowych.

Rzecznik Praw Obywatelskich nie może należeć do

partii politycznej, związku zawodowego ani prowadzić działalności publicznej nie dającej się pogodzić z godnością jego urzędu.

Rzecznik Praw Obywatelskich jest w swojej działalności

niezawisły, niezależny od innych organów państwowych

Rzecznik Praw Obywatelskich odpowiada

jedynie przed Sejmem na zasadach określonych w ustawie.

Rzecznik Praw Obywatelskich nie może być bez uprzedniej zgody Sejmu pociągnięty

do odpowiedzialności karnej ani pozbawiony wolności.

Rzecznik Praw Obywatelskich nie może być

zatrzymany lub aresztowany, z wyjątkiem ujęcia ©Kancelaria Sejmu s. 47/56 2015-01-07 go na gorącym uczynku przestępstwa i jeżeli jego zatrzymanie jest niezbędne do zapewnienia prawidłowego toku postępowania

O zatrzymaniu niezwłocznie powiadamia się

Marszałka Sejmu, który może nakazać natychmiastowe zwolnienie zatrzymanego.

Rzecznik Praw Obywatelskich corocznie informuje

Sejm i Senat o swojej działalności oraz o stanie przestrzegania wolności i praw człowieka i obywatela.

Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji stoi na straży

wolności słowa, prawa do informacji oraz interesu publicznego w radiofonii i telewizji.

Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji wydaje

rozporządzenia, a w sprawach indywidualnych podejmuje uchwały.

Członkowie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji są powoływani przez

Sejm, Senat i Prezydenta Rzeczypospolitej.

Członek Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji nie może należeć do

partii politycznej, związku zawodowego ani prowadzić działalności publicznej nie dającej się pogodzić z godnością pełnionej funkcji.

Zasady i tryb działania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, jej organizację oraz szczegółowe zasady powoływania jej członków określa

ustawa.