Frage |
Antworten |
Jak nazywał się obóz kobiet i na ile bloków siedzieli Lernen beginnen
|
|
FKL, był też nazywany perskim rynkiem, gdyż kolorowe chusteczki na głowach poruszających się kobiet kojarzyły się z egzotyką. Dzielil się na 28 bloków.
|
|
|
Czym zajmuje się narrator Lernen beginnen
|
|
Narrator zajmował się kładzeniem papy na dach.
|
|
|
jak za rzeczy płaciły kobiety Lernen beginnen
|
|
Za wszystkie rzeczy, które pomogłyby im przetrwac musiały płacić złotem, żywnością lub sobą.
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
Ubrane były w letnie sukienki bez rękawów. Nie dostawały bielizny. Rano ponieważ ranki były niezwykle zimne zdawały się być oszronione. Były zsiniałe od zimna i trzymały się blisko siebie.
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
kobiety, które miały za sobą po parę lat obozu. Pamiętały początki FKL, kiedy trupy kobiet leżały pod wszystkimi blokami i gniły niewynoszone ze szpitalnych łóżek. Kobiety mimo swoich przeżyć zachowały kobiecą miękkość i dobroć.
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
To tęga, mała dziewczyna w kolorze różowym. Budę miała urządzoną takze na różowo. Kochał się w niej Żyd, kupował dla niej świeże jajka. Poprosiła go o pomoc, nie wiedziała co zrobić z dzieckiem, było ono chore
|
|
|
co stawał się z ludźmi którzy byli chorzy Lernen beginnen
|
|
Ludzie chorzy trafiali do gazu. Żyd nie mógł pomóc Mirce, nie dało się nic zrobić. Kobiety były skazywane na pożegnanie dzieci.
|
|
|
co się działo gdy mężczyźni przychodzili przez obóz kobiet Lernen beginnen
|
|
kobiet oblegały ich. Błagały o scyzoryk, chusteczkę do nosa, łyżkę, chleb itp. Myślały że mężczyźni mogą i mają wszystko ale nie chcą się tym dzielić.
|
|
|
Czy kobiety były jednakowe Lernen beginnen
|
|
Nie. Były wśród nich dziewczynki z nieobciętymi włosami, młode dziewczyny patrzące ze zdumieniem na tłum kobiet, który oblegał mezczyzn, na nich patrzac z pogarda, mężatki proszące o wiado o zaginionych mężach i matki szukające śladu po swoich dzieciach.
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
chodziła między kobietami w bloku i zagadywala je aby nie myślały. Wyciągała z buks śpiewaczki — i kazała śpiewać. Tancerki — i kazała tańczyć. Deklamatorki — i kazała mówić wiersze.
|
|
|
o co pytana była Ruda Blokowa Lernen beginnen
|
|
przeciążona była pytaniami o dzieci i rodziny kobiet. Wiedziała, że już dawno nie żyją.
|
|
|
czym zdenerwowana i zasmucona była Ruda Blokowa Lernen beginnen
|
|
Cierpiała wiedząc, że kobiety nabierają się na pomoc od zakładników, myśląc że jeśli zgłoszą że są chore lub że są w ciąży otrzymaja opiekę nie wiedząc że otrzymają tylko śmierć.
|
|
|
o czym Ruda Blokowa w końcu powiedziała kobietą Lernen beginnen
|
|
to co stało się ze wszystkimi, których kochały i to co stanie się z nimi jeśli nie zrozumieją co dzieję w blokach. Że dym ktory widzą to nie dym z cegieł a dym z ich dzieci i rodzin. Pokazuje to ogromną niewiedzę kobiet o tym co działo się w obozie.
|
|
|
co działo się na apelach nadprogramowych Lernen beginnen
|
|
Kobiety ustawiały się ciasno piątkami i jedna za drugą. Wyciągano z szeregów chudsze, brzydsze, ciezarne i wrzucano do środka oka. Z niego Pięćset, sześćset, tysiąc wybranych kobiet szło do gazu.
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
wszystko co mogły np zupę, której w obozie mężczyzn nikt nie jadł. Po apelu dostawały zimną kawę. O 3 p. m zaczynały apel wieczorny i dostawały kolację: chleb i dodatki do chleba. Ponieważ nie pracowały, nie przysługiwała im culaga — dodatek za pracę.
|
|
|
ile ludzi w ciągu dwóch miesięcy szło do gazu Lernen beginnen
|
|
|
|
|
co działo się z ludźmi ze spóźnionego transportu Lernen beginnen
|
|
było ich za mało, aby ich gazować, więc strzelano do nich, albo wrzucano ich żywcem do płonącego rowu
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
Każdy pilnuje własnego nosa i stara się przeżyć w obozowej rzeczywistości. Więźniowie handlują między sobą i czekają na paczki od bliskich, podczas gdy tuż obok mordowane są tysiące niewinnych osób.
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
Śmierć staje się codziennością, a zmniejszenie ilości przybywających transportów wydaje się paradoksalnie jakimś zaburzeniem rytmu.
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
Tytułowi „Ludzie, którzy szli” — idą przez całe opowiadanie, stając się nieodłącznym fragmentem codziennej rzeczywistości.
|
|
|