Miesnie Taf

Skurcz izotoniczny

Jeżeli wlokno skraca sie obciążone stałą siłą rozciagajaća, to mowimy o sk. izotonicznym.

Włókno w stanie skurczu izometrycznego

Pobudzone włókno mięśniowe przestaje się skracać (predkość skracania jest zerowa), gdy sila zew rozciagajaca wlokno = jest sile skurczu generowanej przez włókno.

W stanie skurczu izometrycznego wlokno miesniowe generuje siłę

większą, niż podczas skracania się

Dlaczego w rzeczywistych warunkach skurcz mięśnia często przebiega w 2 fazach (skurcz autoksotoniczny)?

Siła sk stopniowo narasta, a sk m napotyka opór. W f izometry dl m nie rosnie, lecz rosnie sila przez niego generowana. Gdy siła skurczu zwiększy się wystarczajaco, by pokonac opor->skracanie się mięśnia ze stałym obciąż, rownym temu oporowi.

Prędkość skracania się włókna wpływa istotnie na

jego zdolność do generowania siły. Prędkość ta zalezy od wielkosci zewnętrznego obciążenia włókna, czyli od wielkości siły, z jaką jest ono rozciągane.

Podczas skracania się włókna mięśniowego z największą predkością, mostki poprzeczne

nie generują siły

Gdy siła rozciągająca włókno jest większa od tej, jaka występuje w czasie skurczu izometrycznego, wówczas włókno zaczyna

się wydłużać. Dochodzi do zatrzym cyklu mostk poprz. Opór stawiany przezz włókno rozciągającej go sile zwiększa się w miare zwiększania sie predkosci rozciąg włókna, aby w koncu osiągnąć wartosc maxymalna