Moja lekcja

Dlaczego wybrała Pani muzykoterapię jako główną metodę wsparcia? Czy rozważała Pani inne metody terapeutyczne?

Muzykoterapia angażuje dzieci z autyzmem i niepełnosprawnością intelektualną, wspiera emocje, motorykę i komunikację. Jest bardziej zintegrowana niż inne metody (np. PECS, terapia behawioralna), a muzyka ułatwia kontakt i regulację emocji.

Jakie były różnice w reakcji na muzykoterapię między dziećmi – Patrykiem a chłopcem z zespołem Cornelii de Lange?

Patryk chętnie współpracował i korzystał z AAC, natomiast chłopiec z CdL koncentrował się na stymulacji sensorycznej i emocjonalnej – reagował głównie na rytm, głośność i wibracje dźwięku.

Jakie elementy sesji muzycznych były najbardziej skuteczne w rozwijaniu komunikacji – i dlaczego właśnie one?

Najskuteczniejsze były rytmiczne powtarzalne melodie, improwizacja i gra na instrumentach, bo wspierały uwagę, kontakt wzrokowy, naprzemienność i motywację do inicjowania interakcji.

Czy uważa Pani, że muzykoterapia może pełnić rolę profilaktyczną w zachowaniach trudnych? Proszę podać przykłady z badań.

Tak – muzyka pomaga wyrażać emocje w akceptowalny sposób; np. u Patryka gra na bębnach redukowała napięcie, a u chłopca z CdL rytmiczne dźwięki zmniejszały potrzebę autoagresji.

. W jaki sposób dobierała Pani cele terapeutyczne i jak ewaluowała ich realizację?

Cele opierałam na IPET i indywidualnych potrzebach dzieci; ich realizację oceniam poprzez systematyczne obserwacje, analizę zachowań oraz dokumentację postępów po każdej sesji.

Na ile wyniki Pani badań można uznać za wiarygodne i jak ograniczenia badania wpłynęły na ich interpretację?

Wyniki są wiarygodne w kontekście badanych przypadków, ale ogranicza je mała liczba uczestników i subiektywność obserwacji; dlatego wnioski mają charakter jakościowy, nie uogólniający.

Jak można by rozwinąć lub kontynuować badanie – np. w pracy nauczyciela, w szkole specjalnej lub w badaniu naukowym?

Można rozszerzyć badanie na większą grupę uczniów, wdrożyć program muzykoterapii w pracy zespołowej w szkole specjalnej lub prowadzić badania porównawcze z innymi metodami wsparcia.

Czy uważa Pani, że efekty muzykoterapii powinny być dokumentowane w IPET? Jak to zrobić w praktyce?

Tak – efekty muzykoterapii warto dokumentować w IPET poprzez konkretne cele i obserwacje postępów, np. poprawę kontaktu wzrokowego, naprzemienności czy korzystania z AAC.

W jaki sposób mierzyła Pani efekty terapii?

Poprzez systematyczne obserwacje zachowań komunikacyjnych, emocjonalnych i społecznych, dokumentowane po każdej sesji.

Jakie znaczenie miały emocje w prowadzeniu zajęć muzycznych?

Emocje były kluczem do kontaktu — dzieci reagowały na ekspresję, ton głosu, tempo i dynamikę muzyki bardziej niż na słowa.

Czy zauważyła Pani u dzieci postępy w komunikacji alternatywnej?

Tak, pojawiło się więcej gestów wskazujących, kontakt wzrokowy, sygnalizacja potrzeb i reakcje na znaki muzyczne.

Jak dostosowywała Pani zajęcia do różnych poziomów funkcjonowania dzieci?

Poprzez indywidualizację bodźców, elastyczną strukturę zajęć i reagowanie na sygnały dziecka w czasie rzeczywistym.

Jaką rolę odegrały działania polisensoryczne w Pani pracy?

Ułatwiały dzieciom odbiór bodźców, regulowały napięcie i zwiększały zaangażowanie, szczególnie u dzieci z nad- lub podwrażliwością.

Jakie znaczenie miała improwizacja muzyczna w pracy z dziećmi?

Improwizacja dawała dzieciom swobodę ekspresji i możliwość podejmowania inicjatywy w kontakcie.

Dlaczego wybrała Pani ten temat?

Chciałam zbadać, jak muzyka może wspierać dzieci niemówiące z autyzmem i głęboką niepełnosprawnością w komunikacji i regulacji emocji.

Dlaczego muzykoterapia?

Muzykoterapia pozwala na naturalny, emocjonalny kontakt z dzieckiem, bez konieczności używania mowy, co czyni ją dostępniejszą niż inne formy terapii.

Dlaczego przypadek chłopca z zespołem Cornelii de Lange?

Jego zachowania i profil funkcjonowania były bardzo zbliżone do autyzmu, a brak mowy i silne potrzeby sensoryczne wpisywały się w cel pracy.

Jakie były główne cele Pani pracy?

Celem było zbadanie, czy i jak muzykoterapia może wspierać komunikację alternatywną, emocje i funkcjonowanie dzieci z ASD i głęboką niepełnosprawnością.

Jakie metody zastosowała Pani w badaniu?

Przeprowadziłam 3-miesięczne zajęcia muzykoterapeutyczne, indywidualne i grupowe, z obserwacją zachowań komunikacyjnych i emocjonalnych.

Jakie techniki muzykoterapii Pani wykorzystała?

Stosowałam muzykę na żywo, improwizację, program Muzikon, pacynki-instrumenty, rytmizację i relaksację.

Jakie były efekty terapii?

U dzieci zaobserwowałam wzrost uwagi, gotowości do kontaktu, imitacji rytmu, wyciszenia oraz sygnalizowania potrzeb w akceptowalny sposób.

Jakie trudności Pani napotkała?

Trudności pojawiały się przy dużej wrażliwości sensorycznej dzieci i w interpretacji niejednoznacznych zachowań, ale systematyczność i struktura zajęć pomagały je zredukować.

Jakie znaczenie mają Pani wyniki?

Pokazują, że muzykoterapia może być skutecznym narzędziem komunikacyjnym i emocjonalnym dla dzieci niemówiących z głębokimi trudnościami.

Czy temat był popularny w pracach magisterskich?

Nie jest to temat bardzo często wybierany, zwłaszcza w tak praktycznym i pogłębionym ujęciu, dlatego wnosi nową wartość

Czy planuje Pani kontynuować pracę w tym obszarze?

Tak, chciałabym dalej rozwijać metody muzyczne i ich zastosowanie w komunikacji alternatywnej w pracy zawodowej i ewentualnie badawczej.

Dlaczego uważa Pani swoją pracę za wartościową?

Bo pokazuje realny wpływ muzyki na dzieci, które często nie mają innych skutecznych narzędzi do wyrażania siebie.

Dlaczego moja praca ma wartość naukową i praktyczną?

Ma wartość naukową, bo wnosi obserwacje z badań własnych nad muzykoterapią w pracy z dziećmi niemówiącymi, a praktyczną – bo pokazuje, jak realnie wspierać komunikację i regulację emocji.

Wpływ muzykoterapii na dzieci z autyzmem i niepełnosprawnością intelektualną” — nie jest bardzo często powielany w pracach magisterskich, ale:

Nie jest bardzo często powielany, bo łączy podejście interdyscyplinarne – muzykoterapię, pedagogikę specjalną i komunikację alternatywną – co czyni go unikalnym i wartościowym badawczo.

Co skłoniło Panią do wyboru tematu muzykoterapii u dzieci z autyzmem i niepełnosprawnością intelektualną?

Muzyka zawsze była dla mnie uniwersalnym narzędziem komunikacji i relacji, dlatego chciałam zbadać, jak można ją wykorzystać do wspierania ich rozwoju i komunikacji.

Czy planuje Pani kontynuować badania lub rozwijać ten temat w przyszłości?

Tak, chciałabym rozszerzyć badania na większą grupę dzieci oraz zbadać długoterminowe efekty muzykoterapii, a także współpracować z zespołami interdyscyplinarnymi.

Jakie znaczenie mają Pani wyniki dla praktyki specjalistycznej i dla dalszych badań?

Pokazują, że muzykoterapia może być skutecznym narzędziem wspierającym komunikację i samoregulację dzieci z głębokimi niepełnosprawnościami. Wyniki zachęcają do dalszych badań nad indywidualizacją terapii i łączeniem muzyki z innymi metodami

Czy napotkała Pani jakieś ograniczenia lub trudności w trakcie badania i jak sobie z nimi radziła?

Tak, przede wszystkim brak mowy werbalnej u dzieci i ograniczona współpraca. Radziłam sobie przez dostosowywanie metod do ich potrzeb, stosowanie prostych, powtarzalnych czynności i cierpliwość.

Jakie metody oceny zastosowała Pani, aby mierzyć efekty muzykoterapii?

Stosowałam obserwację kliniczną, analizę zachowań, dokumentację postępów w IPET oraz notowałam zmiany w interakcjach i reakcjach emocjonalnych uczestników. Zależało mi na jakościowych i ilościowych aspektach.

Jak przebiegały Pani badania własne i na czym polegała interwencja muzykoterapeutyczna?

Przeprowadziłam indywidualne sesje z chłopcem z zespołem Cornelii de Lange Wykorzystywałam instrumenty perkusyjne, improwizacje, elementy polisensoryczne koncentrując się na budowaniu komunikacji i redukcji zachowań trudnych.

Dlaczego muzykoterapia jest według Pani szczególnie wartościowa w pracy z tą grupą dzieci?

Muzyka działa bezpośrednio na emocje i układ sensoryczny, co pozwala dzieciom wyrażać siebie i nawiązywać kontakt w sposób niewerbalny. Dzięki rytmom i dźwiękom dzieci mogą lepiej się zrelaksować, a także przełamywać bariery komunikacyjne.

Jakie są unikalne wyzwania w pracy z dziećmi z autyzmem i głęboką niepełnosprawnością intelektualną?

Przede wszystkim trudności w komunikacji werbalnej, brak kontaktu wzrokowego oraz zachowania trudne wynikające z frustracji i problemów sensorycznych. Każde dziecko jest inne, co wymaga dużej elastyczności i indywidualizacji metod pracy.

Co skłoniło Panią do wyboru tematu muzykoterapii u dzieci z autyzmem i niepełnosprawnością intelektualną?

ciami, i widziałam, jak tradycyjne metody komunikacji bywają dla nich ograniczone. Muzyka zawsze była dla mnie uniwersalnym narzędziem komunikacji i relacji, dlatego chciałam zbadać, jak można ją wykorzystać do wspierania ich rozwoju i

Jakie strategie stosowała Pani, aby zmotywować chłopca do współpracy podczas zajęć?

ćcccccc

. Jakie są główne wyzwania komunikacyjne u chłopca z zespołem Cornelii de Lange i jak muzykoterapia pomaga je przezwyciężać?

Chłopiec nie używał mowy werbalnej i unikał kontaktu wzrokowego, co bardzo utrudniało komunikację. Muzykoterapia dała mu alte sposób wyrażania siebie, bazując na dźwiękach i rytmach, które były dla niego bardziej dostępne i angażujące niż tra rozmowa.

Jak pracowała Pani z chłopcem z zespołem Cornelii de Lange w kontekście zachowań trudnych

W terapii muzznej stosowałam przede wszyst strategie zastępcze, polegające na oferowaniu bezpi i kontrolowanych bodźców dźwiękowych i wibra, np. za pomocą instrumentów perkusyjnych, które pozwalały mu na ekspresję w sposób społecznie akc

Dlaczego zdecydowała się Pani uwzględnić w badaniu przypadek chłopca z zespołem Cornelii de Lange, skoro temat pracy dotyczy dzieci z autyzmem i niepełnosprawnością intelektualną?

Jego funkcj kom i behawioralne było bardzo podo do dzieci z auty i gł niepeł intel Zee często wiąże się z zabu rozwoju i zachi aut. Włącm tego przypadku pozwoliło spraw sku muzu dzieci o pod potrzebach, a także pok, że muzyko jest uniwe narzę terape.

W jaki sposób dobierała Pani cele terapeutyczne i jak ewaluowała ich realizację?

Cele terapeutyczne były dobierane na podstawie indywidualnego programu edukacyjno-terapeutycznego (IPET) oraz obserwacji funkcjonowania dzieci. Uwzględniałam zarówno kompetencje komunikacyjne, jak i społeczne, emocjonalne i sensoryczne.

Czy muzykoterapia może pełnić rolę profilaktyczną w zachowaniach trudnych? Podaj przykłady.

Odpowiedź: Tak, muzykoterapia pomaga regulować emocje i zmniejsza frustrację, co redukuje zachowania trudne. U chłopca z CdL i Patryka poprawiła samoregulację i zmniejszyła agresję oraz wybuchy emocji.

Jakie są główne wyzwania komunikacyjne u chłopca z CdL i jak muzykoterapia pomaga je przezwyciężać?

Odpowiedź: Brak mowy i unikanie kontaktu wzrokowego utrudniały komunikację. Muzykoterapia oferowała dźwięki i rytmy jako alternatywę, budując więź i umożliwiając bezpieczną, niewerbalną komunikację.

Dlaczego wybrała Pani temat muzykoterapii w pracy z dziećmi z autyzmem i niepełnosprawnością intelektualną?

gggggg

Na czym polega specyfika muzykoterapii w pracy z dziećmi z autyzmem i niepełnosprawnością intelektualną?

gggggg

Jakie były główne wnioski z przeprowadzonych przez Panią badań?

hg gfg

Dlaczego wybrałam ten temat? (Uzasadnienie wyboru tematu)

Muz pomaga im w nawiązywaniu kontaktu, wyrażaniu emocji i redukcji trudnych zachowań. Temat ma znaczenie praktyczne, rośnie jego rola w edukacji specjalnej. Chciałam zbadać wpływ muzykoterapii na komunikację i relacje społeczne u dzieci niemówiących.

Czym jest muzykoterapia i jak działa?

ggggggg

Dlaczego dzieci z autyzmem i niepełnosprawnością intelektualną?

gggggg

Metodologia badań (jak przebiegały badania?

Badania własne objęły kilku miesiące indywidualnych sesji muzykoterapii z chłopcem z zespołem Cornelii de Lange. Prowadzono obserwację uczestniczącą, analizowano dokumentację (IPET, IP2PFu), karty obserwacji i przeprowadzono wywiad z terapeutą.

Najważniejsze wnioski z badań

rrrrrr

Znaczenie praktyczne (do pracy z dziećmi)

ddddd

Przykładowe metody i narzędzia użyte w badaniach

ęeeeee

Czym różni się muzykoterapia od zajęć muzycznych?

ttttttt