Odczyny serologiczne

ODCZYNY SEROLOGICZNE

to reakcje pomiędzy (Ag) a (Ab) Reakcje Ag z Ab to reakcje immuno zwane odczynami serologicznymi. Siły utrzymujące Ag-Ab to siły van der Waalsa, wiązania wodorowe, przyciąganie odmiennych ładunków oraz oddziaływania grup hydrofob i filowych.

PRECYPITACJA

to reakcja serologiczna zachodząca w środowisku płynnym lub w żelu pomiędzy przeciwciałami czyli precypitynami a antygenami czyli precypityogenami, przejawiajaca się powstawaniem widocznych agregatów.

Można wyróżnić dwie precypitacje:

Możnprecypitacja w roztworze: a wyróżnić dwie precypitacje: precypitacja w żelach(agar, agaroza, sefaroza), Połaczenie metody dyfuzyjnej z rodziałem elektroforetycznym

precypitacja w roztworze:

precypitacja probówkowa, test mikroflokulacji

precypitacja probówkowa

np. odczyn Ascoliego stosowany w diagnostyce wąglika. Przeprowadzona jest w probówce do której wprowadza się surowicę odpornościową a następnie delikatnie nawarstwia się roztwór, w którym szuka się antygenu. precypitat w postaci pierścienia.

test mikroflokulacji

odczyn kłaczkujący np. VDRL i USR stosowany w diagnostyce kiły

precypitacja w żelach(agar, agaroza, sefaroza)

immunodyfuzja probówkowa wg. Oudina, immunodyfuzja płytkowa, radialna wg. Mancini’ego

immunodyfuzja płytkowa

podwójna dyfuzja w żelu wh. Ouchterlone’ego. Polega na nakropieniu roztworu surowicy oraz antygenu, widoczne strąty świadczą o wytrąceniu precypitatu.

radialna wg. Mancini’ego

metoda ilościowa Powstaje wtedy precypitat w kształcie krążka, którego powierzchnia jest wprost proporcjonalna do stężenia badanej immunoglobuliny

Połaczenie metody dyfuzyjnej z rodziałem elektroforetycznym

immunoelektroforezę wg. Scheideggera immunoelektroforeza przeciwprądowa immunoelektroforeza rakietowa

immunoelektroforezę wg. Scheideggera

- immunopercypitacja z Ag rozdzielonym wczesniej w elektroforezie

immunoelektroforeza przeciwprądowa

ag i ab wędrują do siebie w polu elektrycznym

immunoelektroforeza rakietowa -

metoda ilościowa, elektroforeza Ag w żelu zawierającym ab

AGLUTYNACJA:

to reakcja serologiczna polegająca na zlepianiu się komórek lub nośników z zaabsorbowanym Ag w środowisku zawierającym swoiste Ab. Gdy antygenem są erytrocyty, to mówimy wtedy o hemoglutynacji

Wyróżniamy dwa typy aglutynacji:

Aglutynacja bezpośrednia(czynna) - gdy Ag znajduję się na powierzchni komórek bakterii lub grzybów Aglutynacja pośrednia(bierna) - gdy Ag znajduję się na sztucznym nośniku np. cząstkach lateksu, bentonicie, krwinkach

Aglutynacja szkiełkowa

wykorzystywany w diagnostyce chorób zakaźnych, kiedy trzeba zidentyfikować czynnik etiologiczny czyli Ag, który jest przypuszczalnym powodem zakażenia.np. metoda jakościowa do typowania Enterobacteriaceae - znamy surowice, nie znamy szczepu bakterii.

Aglutynacja probówkowa

met iloś do okreś miana Ab swoistych aglut we krwi chorego podejrzanego o zakażenie. Ab tw kilka dni więc pobieramy krew po tym czasie od zakażenia kilkukrotnie. diag narastanie Ab w surowicy.np. odczyn Widala u osób podejrzanych o dur brzuszny

METODY IMMUNOENZYMATYCZNE:

znacznikiem jest enzym w teście ELISA wykazują wysoką czułość Powierzchnie dołków opłaszcza się danym antygenem lub przeciwciałem, następnie dodaje się surowice, w której poszukuje się przeciwciał lub antygenów(w zależności co dodaliśmy).

METODY IMMUNOENZYMATYCZNE: NASTEPNIE

inkubacja, dodaje się Ab połączone z enzymem mające zdolność do wiązania się z immunoglobulinami. Po kolejnej inkubacji dodaje się substrat dla enzymu. Wynik ocenia się na podstawie natężenia barwy roztworu mierzonej metodą spektrofotometrzyczną.

METODY IMMUNOFLUOROSCENCYJNE:

wykryć obecność Ab lub Ag związanego bezpośrednio z komórką prowadzenie na żywych komórkach barw: izotiocyjanian fluorosceiny ziel izotiocyjanian rodaminy B czerw ogląda się w mikro fluorescencyjnym jakość lub mierzy intensywność fluorescencji ilość