Poziom glebowy, w którym pod wpływem kwasów organicznych rozpuszczają się niektóre substancje mineralne. Te substancje wraz z wodą opadową są wypłukiwane do poziomów położonych niżej.
Gleby występujące wyłącznie w obrębie określonej strefy klimatyczno-roślinnej. Ich rozmieszczenie na kuli ziemskiej ma układ pasowy i wiąże się ściśle z warunkami klimatycznymi oraz szatą roślinną (np. gleby bielicowe).
Gleby, do których rozwoju najbardziej przyczyniły się warunki lokalne, np. wilgotność podłoża albo rodzaj skały macierzystej. Występują w różnych strefach klimatycznych (np. rędziny).
Ciemno zabarwiony poziom glebowy, w którym zachodzi proces rozkładu materii organicznej. W wyniku tego procesu powstaje próchnica będąca źródłem składników odżywczych pobieranych przez rośliny.