Jeżeli produkt marginalny równy jest przeciętnemu, to: a. produkt całkowity rośnie, b. produkt całkowity maleje, c. produkt całkowity osiąga maksimum, d. produkt całkowity osiąga minimum.
Jeżeli krzywa produktu całkowitego stale rośnie, to: a. produkt przeciętny także rośnie, b. produkt marginalny rośnie, c. produkt marginalny ma wartość dodatnią, d. nie zachodzi żadna z wymienionych zależności.
Produkt przeciętny jest maksymalny wówczas, gdy: a. produkt marginalny jest maksymalny, b. produkt marginalny równa się produktowi przeciętnemu, c. produkt całkowity jest maksymalny, d. produkt marginalny ma wartość zero.
W punkcie, w którym produkt marginalny zmienia się z dodatniego na ujemny występuje: a. maksymalny poziom krzywej produktu przeciętnego, b. maksymalny poziom produktu całkowitego,
c. punkt przegięcia krzywej produktu całkowitego, d. żadne z wymienionych zjawisk.
jezeli produkt marginalny jest większy od zera, a produkt przeciętny spada, wówczas:
a. występuje II etap produkcji, b. produkt marginalny jest większy od produktu przeciętnego, c. produkt marginalny jest mniejszy od produktu przeciętnego, d. produkt całkowity maleje.
Izokwanta produkcji oznacza krzywą: a. łączącą kombinacje czynników produkcji, które wytwarzają taką samą wielkość produkcji, b. jednakowego kosztu, c. kosztów przedsiębiorstwa, d. poziomu produkcji, który może być uzyskany z określonych nakładów
Optymalna kombinacja czynników produkcji występuje wówczas, gdy: a. stosunek produktu marginalnego czynnika pracy do ceny czynnika pracy równa się stosunkowi produktu marginalnego kapitału do ceny czynnika kapitału,
b. linia jednakowego kosztu jest styczna z możliwie najwyżej położoną izokwantą produkcji, c. produkt marginalny czynnika pracy jest najwyższy, d. linia jednakowego kosztu jest położona najniżej.
Nachylenie linii jednakowego kosztu zmienia się, gdy następuje: a. zmiana relacji cen czynników produkcji, b. zmiana wielkości zatrudnienia czynników produkcji,
c. zwiększają się rozmiary produkcji, d. zmiana marginalnej stopy technicznej substytucji.
Przejście na wyższą izokwantę produkcji z jednoczesnym przemieszczeniem się punktu optymalnej produkcji w lewo oznacza: a. wzrost produkcji, b. wzrost marginalnej stopy technicznej substytucji,
c. zmianę cen czynników produkcji, d. wzrost produkcji przy zmianie proporcji ilości czynników produkcji.