Frage |
Antworten |
SZTUKA WCZESNOCHRZEŚCIJAŃSKA Twórczość artystyczna pierwszych społeczeństw chrześcijańskich; rozwijała się w basenie Morza Śródziemnego w okresie II-VII w. Lernen beginnen
|
|
SZTUKA WCZESNOCHRZEŚCIJAŃSKA PODZIAŁ SZTUKI WCZESNOCHRZEŚCIJAŃSKIEJ: I okres - do wydania przez Konstantyna Wielkiego edyktu mediolańskiego w 313 r. [dokument, który zezwolił na sprawowanie kultu chrześcijańskiego na równi z innymi kultami religijnymi] II okres - od początku IV w. do schyłku starożytności
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
Były bogato zdobione malowidłami ściennymi; była to sztuka symboliczna, pojawiły się takie symbole chrześcijańskie jak: ryba, paw, kotwica; ornamentyka i symbole roślinne; powstały pierwsze akty w sztuce chrześcijańskiej – wyobrażenia Adama i Ewy; cmentarze, grobowce podziemne; stanowiły sieć drążonych w ziemi korytarzy, groby mieściły się w zagłębieniach drążonych w ścianach zamykane były płytą kamienną; katakumby budowano gł. za miastem; ich największy rozkwit przypada na okres III-IV w.;
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
grobowce zbiorowe, rodzinne, zamykane klapą
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
pomieszczenia drążone dla jednej osoby, w kształcie wyciętego łuku
|
|
|
(orare = łac. modlić się) to motyw ikonograficzny przedstawiający osobę modlącą się. Szeroko rozłożone, wzniesione ręce i otwarte ku niebu dłonie to charakterystyczne cechy motywu. Gest oranta symbolizuje otwartość, bezbronność i poddanie się boskim wyrokom, a także uwielbienie (nie jest jednak gestem pokory). Motyw typowy dla sztuki wczesnochrześcijańskiej. Lernen beginnen
|
|
Ilustracja przedstawia oranta z fresku w Cubicolo della Velatio w katakumbach Priscilli przy Via Salaria w Rzymie z wczesnego III wieku.
|
|
|
ORNAMENT WCZESNOCHRZEŚCIJAŃSKI Z MONOGRAMEM CHRYSTUSA Lernen beginnen
|
|
ORNAMENT WCZESNOCHRZEŚCIJAŃSKI Z MONOGRAMEM CHRYSTUSA Ornament zawiera tzw. chrystogram, literowy symbol Chrystusa, składający się z dwóch liter greckiego imienia ΧΡΙΣΤΌΣ, nazywany symbolem Chi-Rho lub krzyżem Konstantyna. W zapisie greckim głoskom "Ch" i "R" odpowiadają litery identyczne z łacińskimi literami "X" i "P".
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
BAZYLIKA ŚW. PIOTRA W RZYMIE Dzisiejsza bazylika św. Piotra na Watykanie (kolor żółty) została zbudowana w miejscu tzw. Starej Bazyliki św. Piotra (kolor czerwony), wzniesionej w 324 r. przez cesarza Konstantyna Wielkiego na gruzach cyrku Nerona (kolor niebieski). Stara bazylika była orientowaną budowlą z szeroką, doświetloną przez clerestorium (pas okien w ścianie wspieranej kolumnadą) nawą główną i czterema wąskimi nawami bocznymi, oraz transeptem i apsydą zlokalizowaną dokładnie nad grobem św. Piotra
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
BAZYLIKA ŚW. PIOTRA W RZYMIE, widok ściany szczytowej od strony atrium W latach 1302-1313 w atrium wykonano mozaikę przypisywaną Giotto di Bondone, przedstawiającą św. Piotra idącego po wodzie. Nawa główna przekryta była widocznym od wewnątrz drewnianym stropem. Nawy oddzielały rzędy korynckich kolumn, wspierających arkady (między nawami bocznymi) i architraw (między nawą główną i wewnętrznymi nawami bocznymi.
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
XIX-wieczna rekonstrukcja bazyliki św Piotra
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
MAUZOLEUM SANTA COSTANZA W RZYMIE kościół zbudował cesarz Konstantyn w latach 337-351 dla upamiętnienia córki Konstancji. Budowla jest rotundą o średnicy 22,5 m z wewnętrzną, kolistą kolumnadą otaczającą centralną, podwyższoną część przekrytą betonową kopułą wzmocnioną żebrami. Nad kopuła znajduje się ceglany dach. Obejście kryte sklepieniem kolebkowym. W bębnie wspierającym kopułę znajduje się 12 alabastrowych okien. Na środku kaplicy stoi sarkofag Konstancji. Wnętrze zdobione mozaikami. W ścianie zewnętrznej znajdują się nisze
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
MAUZOLEUM SANTA COSTANZA W RZYMIE, Plan i przekrój
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
Wnętrze mauzoleum Santa Costanza ze stojącym pośrodku sarkofagiem (kopia) i kręgiem zdwojonych kolumn korynckich
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
Korytarz w katakumbach św. Kaliksta.
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
Brodaty Chrystys, Katakumby Conmodillii, IV w,
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
Katakumby Priscilli: Trzech Żydów w piecu ognistym (wg Księgi Daniela)
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
Katakumby Priscilli: Dobry Pasterz, II połowa III w.
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
Katakumby di via Latina, Wskrzeszenie Łazarza, IV w.
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
Dobrzy Pasterz, Coemeterium Maius
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
BAZYLIKA SANT'APOLLINARE NUOVO W RAWENNIE, Fasada bazyliki z narteksem i dzwonnicą (późniejszą - IX/X w.) Bazylika zbudowana w Rawennie na przełomie V i VI w. przez Teodeoryka Wielkiego jako świątynia ariańska. W 561 r. konsekrowana jako kościół katolicki pw. św. Marcina z Tours. Poświęcony św. Apolinaremu (pierwszemu biskupowi Rawenny). Ściany zdobią cykle mozaikowe z 526 r. przedstawiające sceny z Nowego Testamentu, poczet apostołów i proroków, oraz dwa orszaki królewskie (później przemalowane) - Teodoryka Wielkiego i królowej, a także słynne mozaiki Trzej Królowie i Pałac Teodoryka.
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
BAZYLIKA SANT'APOLLINARE NUOVO W RAWENNIE, wnętrze
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
(BAZYLIKA SANT'APOLLINARE NUOVO W RAWENNIE)
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
Mozaika "Chrystus z aniołami i świętymi", 526 (BAZYLIKA SANT'APOLLINARE NUOVO W RAWENNIE)
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
Mozaika "Pałac Teodoryka" (BAZYLIKA SANT'APOLLINARE NUOVO W RAWENNIE)
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
BAZYLIKA SANT'APOLLINARE IN CLASSE W RAWENNIE Bazylika zbudowana w Rawennie w 549 r., poświęcona św. Apolinaremu, założycielowi i pierwszemu biskupowi tamtejszej gminy chrześcijańskiej (przełom I/II w.). Zbudowana z czerwonej cegły z szerokim wapiennym fugowaniem. Nad wejściem trójarkadowe okno doświetlające nawę główną. Wnętrze o wymiarach 55,5 x 30,3 m ma trzy nawy oddzielone dwoma rzędami kolumn z bizantyjskimi głowicami. Do apsydy prowadzą schody, w ołtarzu znajdują się szczątki św. Apolinarego.
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
BAZYLIKA SANT'APOLLINARE IN CLASSE W RAWENNIE, wnętrze Nawę główną zamyka wielki łuk triumfalny z medalionem przedstawiającym błogosławiącego Chrystusa. W tle symbole Ewangelistów (orzeł - Jan, skrzydlata postać - Mateusz, lew - Marek, byk - Łukasz). 12 baranków symbolizuje Apostołów.
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
Mozaika ze św. Apolinarym na sklepieniu apsydy (BAZYLIKA SANT'APOLLINARE IN CLASSE W RAWENNE)
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
KOŚCIÓŁ SAN VITALE (św. Witalisa) W RAWENNIE zbudowano w latach 527-547 w miejscu wcześniejszej, mniejszej, również centralnej budowli. Inicjatorem budowy był katolicki biskup Ecclesius, a głównym fundatorem bankier Argentarius. Główne prace budowlane przeprowadzono prawdopodobnie dopiero ok. 540 r. Trzon budowli stanowi ośmiokątne pomieszczenie przekryte kopułą (średnica 15,7 m) wspartą na filarach i ośmiobocznym bębnie przebitym oknami. Przestrzeń między filarami wypełniają półokrągłe nisze. Trzon otoczony jest dwukondygnacyjnym obejściem.
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
Plan kościoła San Vitale w Rawennie Wejście prowadzi przez narteks przesunięty na południowy-wschód od osi głównej i przylegający do narożnika ośmiokąta. Z narteksu do wnętrza prowadzą dwa pomieszczenia na planie trójkątów, do których przylegają wieże ze schodami prowadzącymi na empory. Ołtarz wydzielony jest z obejścia arkadami. Za ołtarzem znajduje się wielokątna apsyda flankowana dwiema kolistymi kaplicami.
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
Nisze i okna w bębnie kopuły kościoła San Vitale Podobny układ przestrzenny ma wybudowany w 536 r. w Konstantynopolu kościół św. Sergiusza i Bakchusa. Kościół San Vitale był najprawdopodobniej wzorem dla zbudowanej w Akwizgranie kaplicy pałacowej Karola Wielkiego. Świątynia słynna jest ze wspaniałych bizantyjskich mozaik przedstawiających cesarza Justyniana i jego dwór.
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
Sklepienie nad ołtarzem (San Vitale)
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
Mozaika "Cesarz Justynian i biskup Maksymian z orszakiem" (za nimi fundator kościoła, Argentarius)
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
Orszak cesarzowej Teodory
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
Mozaika "Chrystus przekazuje koronę męczeńską kościołowi San Vitale, aniołowie przekazują makietę świątyni biskupowi Maksymianowi"
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
BAPTYSTERIUM ARIAŃSKIE W RAWENNIE Baptysterium ariańskie powstało w Rawennie pod koniec V w., za panowania króla Ostrogotów Teodoryka, gdy oficjalną religią dworu był arianizm. Budowla ma ośmioboczny plan i cztery zewnętrzne apsydy. Była wzorowana na wcześniejszym baptysterium katedralnym, tzw. "baptysterium ortodoksów". Baptysterium jest pogrążone o ponad dwa metry poniżej obecnego poziomu gruntu, ze względu na jego znaczne podwyższenie od czasów starożytności.
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
Mozaika przedstawiająca chrzest Chrystusa w Jordanie (gołąb - symbol Ducha Świętego, z prawej Jan Chrzciciel, a lewej personifikacja Jordanu)
|
|
|
Dobry pasterz to motyw ikonograficzny w sztuce wczesnochrześcijańskiej przedstawiający Chrystusa jako pasterza trzody symbolizującej Kościół powszechny. Figura dobrego pasterza znajdująca się w Muzeum Watykańskim powstała w III w. Ma 92 cm wysokości Motyw młodzieńca niosącego na ramionach odnalezionego baranka istniał w pogańskich kulturach antycznych, a jako pasterze trzód przedstawiani byli również wielcy przywódcy biblijni. Lernen beginnen
|
|
DOBRY PASTERZ, Pio Cristiano Museum w Watykanie, 300 r. .(kopie w rzymskim muzeum miejskim i w Muzeum Puszkina) Nie ma pewności, czy ta rzeźba, mimo czytelności motywu, wykonana została z zamiarem symbolicznego przedstawienia Chrystusa, czy też miała po prostu symbolizować ogólny ideał dobra i zapobiegliwości. Jeśli tak było, to artysta zapewne całkowicie świadomie przyjął pełną gracji konwencję "helleńską".
|
|
|
Jednym z przedstawień Dobrego Pasterza jest mozaika z mauzoleum Galii Placydii, zbudowanego w Rawennie dla cesarzowej Galii Placydii w latach 425-430. Mauzoleum na planie greckiego krzyża dobudowano do narteksu kościoła Santa Croce, w bezpośrednim sąsiedztwie kościoła San Vitale. Lernen beginnen
|
|
Mozaika przedstawiająca Chrystusa jako pasterza z Mauzeum Galii Placydii w Rawennie, pierwsza połowa V w. Mozaika z Rawenny wykonana została w okresie, gdy znana już w starożytności sztuka wykonywania mozaik przeżywała ponowny rozkwit dzięki docenieniu jej trwałości i zastosowaniu nowych technik nadających obrazom tajemniczy blask. W raweńskiej mozaice Dobry Pasterz zastosowano szkło powlekane cienką warstwa złota. Podobnie jak w baptysterium ariańskim, podłoga mauzoleum znajduje się znacznie (1,5 m) poniżej poziomu gruntu.
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
Iunius Bassus Theotecnius był rzymskim politykiem żyjącym w latach 317-359. Jego kamienny sarkofag odnaleziono w 1559 r. w confessio (grób pod ołtarzem) starej bazyliki św. Piotra na Watykanie. Bassus był neofitą ochrzczonym na łożu śmierci.
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
CHRYSTUS PANTOKRATOR Z MONREALE NA SYCYLII Gruntowana złotem mozaika przedstawiająca Chrystusa Pantokratora z Monreale znajduje się w apsydzie głównej katedry zbudowanej w Monreale na Sycylii w latach 1172-1176. Pantokrator to motyw ikonograficzny przedstawiający Chrystusa jako pana wszechświata. Cechuje go frontalnie przedstawiona postać Chrystusa, spojrzenie prosto w oczy widza, prawa ręka uniesiona w geście błogosławieństwa, trzymany w lewej ręce, otwarty Ewangeliarz.
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
CHRYSTUS PANTOKRATOR Z CAPELLA PALATINA W PALERMO Capella Palatina (kaplica pałacowa) zbudowana została przez króla Rogera II w "normańsko-arabsko-bizantyjskim" stylu w Palazzo Reale w Palermo na Sycylii, w latach 1132-1140. Styl obowiązujący na Sycylii łączył elementy rytu wschodniego z rytem łacińskim. Różnica polegała przede wszystkim w organizacji dekoracji, której wątek narracyjny rozwijał się (na wschodzie) od góry do dołu lub (na zachodzie) od lewej do prawej.
|
|
|
Sztuka bizantyjska rozwijała się na terenie Cesarstwa Bizantyjskiego i terenach jemu podległych w okresie od powstania Konstantynopola do upadku cesarstwa w 1453 r., łącząc elementy greckiego i rzymskiego antyku z wpływami kultur Bliskiego Wschodu. W warstwie ideologicznej jest ona sztuką chrześcijańską i w początkowym okresie nie miała samodzielności formalnej. W wyniku przesunięcia ośrodka władzy politycznej cesarstwa na wschód, utraty politycznego znaczenia przez Rzym, Lernen beginnen
|
|
podziałów w samym Kościele, sztuka bizantyjska przyjęła wpływy kultur wschodnich i wypracowała zespół własnych środków. Architektura bizantyjska stworzyła również układ świątyni, wynikający z różnic w liturgii kosciołów. Zjawiska charakterystyczne dla sztuki bizantyjskiej to ikona (w sferze ikonograficznej), mozaika i rzeźba w kości słoniowej oraz plan centralny i przekrycie kopułowe w architekturze.
|
|
|
Architektura bizantyjska zapożyczała elementy zarówno z antycznej architektury rzymskiej (głowica kompozytowa) jak i perskiej i zalicza się do niej nawet tak unikalne zjawiska, jak liście akantu w głowicach zdobiących portal bazyliki San Marco w Wenecji. Szczgl q późnym okresie trudno jest odróżnić głowice bizantyjskie od np. wczes-rom. Istnieje forma typowa tylko dla architektury Bizancjum. Głowica "dwudzielna", której obydwie części mają formę ściętego i odwróconego ostrosłupa o podstawie kwadratowej. Lernen beginnen
|
|
KAPITELE BIZANTYJSKIE (Głowica z San Vitale w Rawennie Część dolna tworzy przejście między okrągłym przekrojem trzonu kolumny a kwadratową formą abakusa. Część górna jest znacznie powiększonym i wyraźnie odsadzonym odpowiednikiem antycznego abakusa bezpośrednio podpierającym łuk. Część dolna jest zwykle lekko wybrzuszona i pokryta misterną, koronkową oprawą rzeźbiarską przypominającą ażurowy kosz. Dosseret najczęściej zdobiony był symbolicznymi przedstawieniami figuralnymi, albo sygnetem Chrystusa (Chi-Rho).
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
CERKIEW WASYLA BŁAŻENNEGO nazywana również Soborem Pokrowskim zbudowana została w Moskwie przez cara Iwana Groźnego w latach 1552-1560. Budowla składa się z ośmiu oddzielnych cerkwi przekrytych cebulastymi kopułami i otaczających środkową cerkiew pokrowską. Każda z kopuł ma inną formę i dekorację, natomiast budowla wykonana jest z ceglanego, niemalowanego muru (większość rosyjskich cerkwi była malowana). Całość projektował architekt Postnik Jakowlew.
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
Fasada bazyliki św. Marka w Wenecji z widocznymi kopułami, portalami wejściowymi i galerią Wenecja została założona w 452 r., w 726 r. powstała zależna od Konstantynopola Republika Wenecka, która w 887 r. osiągnęła polityczną niezależność. Bazylika św. Marka zbudowana została w latach 828-832 przez dożę Angelo Partizipatio. Jest miejscem pochówku relikwii św. Marka Ewangelisty. W tym czasie wpływy Bizancjum były jeszcze bardzo silne i główną świątynię patrona miasta wzorowano na kościele św. Apostołów w Konstantynopolu. Fasadę z pięcioma portalami zdobią dekoracje mozaikowe.
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
Plan bazyliki św. Marka - czytelny układ greckiego krzyża przekrytego pięcioma kopułami Ma ona plan greckiego krzyża przekrytego pięcioma kopułami, oświetlonymi rzędami okien wykonanych w niskich bębnach. Przekrycie świątyni opiera się na rzędach marmurowych kolumn ze złoconymi głowicami korynckimi. Nad nawami bocznymi umieszczono empory.
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
HAGIA SOPHIA W KONSTANTYNOPOLU zbudowano w latach 532-537 wg projektu architekta Anthemiosa z Tralles i matematyka Izydora z Miletu. Wzorem dla budowli miała być świątynia męczennika Polieyktosa w Konstantynopolu, wzorowana z kolei na biblijnym opisie świątyni Salomona. Konstrukcję nośną kościoła (z wyjątkiem głównych filarów) zbudowano z muru ceglanego, chociaż w starożytnym Rzymie opanowano wcześniej technikę betonu wylewanego w szalunku (opus caementicum).
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
Wnętrze bazyliki św. Marka w Wenecji
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
Wnętrze kościoła Hagia Sophia w Konstantynopolu Z powodu pośpiesznie prowadzonych prac i niewystarczającego związania zaprawy w nowej budowli pojawiły się pęknięcia. Stosunkowo płaska kopuła główna runęla. Po modyfikacji projektu przez syna Izydora z Miletu odbudowano ją w dzisiejszej postaci 558-562. W 1453 r., po zdobyciu miasta przez Turków, kościół został spustoszony (usunięto z niego wyposażenie liturgiczne) i zamieniony na meczet. Wkrótce dobudowano islamski minaret, a do połowy XVI w. kolejne trzy minarety.
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
Plan kościoła Hagia Sophia w Konstantynopolu Plan kościoła Hagia Sophia stanowi unikalne połączenie centralnej budowli przekrytej kopułą z planem orientowanej trzynawowej bazyliki. Główna kopuła ma 31 m średnicy i 56 m wysokości. Przestrzeń nawy głównej powiększona została przez dwie półkopuły przylegające do nich podwojone nisze. Sklepienia całego kościoła pokryte były mozaikami, które uległy zniszczeniu prawdopodobnie w okresie ikonoklazmu i po przekształceniu kościoła w meczet.
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
KAPLICA TRÓJCY ŚWIĘTEJ PRZY ZAMKU W LUBLINIE zbudowano w latach 1300-1325, początkowo jako jednokondygnacyjny kościół z kryptą. Na początku XV wieku przebudowano ją na polecenie Władysława Jagiełły w stylu gotyckim. W 1418 r. zespół ruskich malarzy ukończył polichromię kościoła wykonana temperą na suchym i mokrym tynku w stylu rusko-bizantyjskim. Freski zostały zniszczone w pierwszej połowie XIX wieku, obecnie są zrekonstruowane. Przedstawiają serię scen o tematyce religijnej, a wśród postaci dwa portrety Władysława Jagiełły.
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
MATKA BOSKA WŁODZIMIERSKA Matka Boska Włodzimierska to jedna z najważniejszych ikon Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Przechowywana jest w cerkwi św. Mikołaja będącej filią Galerii Trietiakowskiej. Ikona powstała w pierwszej połowie XII w. w Bizancjum. Nazwa pochodzi od Soboru Zaśnięcia Matki Bożej we Włodzimierzu, w którym ikona była w XII wieku. Postaci przedstawione są w ujęciu określanym w ikonografii jako eleusa - Matka Boska przytula policzek do policzka Jezusa.
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
Andriej Rublow, Święta Trójca, 1411-1427 (wersja z Gakerii Trietiakowskiej) Andriej Rublow był żyjącym w latach 1360-1430 rosyjskim mnichem (kanonizowanym w rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej w 1988 r.), twórcą pełnej ascetycznego mistycyzmu i natchnienia moskiewskiej szkoły malowania (fachowcy mówią - pisania) ikon. Jest to najwybitniejsze dzieło Rublowa (chociaż autorstwo bywa kwestionowane), w którym artysta osiągnął mistrzostwo w technice malarskiej (przeźroczystość szat), subtelności w przedstawieniu sylwetki i i wyważonej kompozycji całości.
|
|
|
Matka Boska Częstochowska, nazywana również Czarną Madonną to najważniejszy obraz polskiego katolicyzmu. Wg legendy namalowany został w Jerozolimie, podarowany w 326 r. cesarzowej Helenie, przewieziony do Konstantynopola, w XII w. na Ruś. Stamtąd na zamek w Bełzie i w końcu w 1382 r. do Częstochowy na Jasną Górę. Według najnowszych badań wykonana temperą na lipowej desce (122 x 82 cm) ikona składa się z trzech warstw (kolejne przemalowania). Lernen beginnen
|
|
MATKA BOSKA CZĘSTOCHOWSKA Z JASNEJ GÓRY Obraz realizuje ikonograficzny schemat zwany hodegetria, w którym obydwie postaci ustawione są frontalnie, a Matka Boska wskazuje prawą dłonią na trzymanego na lewej ręce Jezusa. Do schematu należy zwój z inskrypcją lub trzymana przez Jezusa Biblia. Szata Marii zdobiona jest liliami symbolizującymi czystość, na kapturze widoczna jest również sześcioramienna gwiazda. Dwa cięcia widoczne na policzku Madonny pochodzą (wg legendy) od ciosów szablą zadanych przez żołnierza podczas wojen husyckich.
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
motyw zdobniczy w formie stylizowanej wici roślinnej. Znana od czasów rzymskiego antyku, stosowana była w sztuce bizantyjskiej z niej przejęta została przez sztukę islamską w silnie zgeometryzowanej formie.
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
ALHAMBRA (DZIEDZINIEC LWÓW) ufortyfikowane wzgórze w Granadzie w Hiszpanii,. mieszczące wspaniałe, budowane od XIII do końca XV w. założenie ogrodowo-pałacowe, będące przykładem mauretańskiego stylu sztuki islamskiej Dziedziniec Lwów (Patio de los leones) to otoczony kolumnadą dziedziniec ze stojącą pośrodku fontanną wspieraną przez 12 kamiennych lwów, do którego przylegają reprezentacyjne sale pałacu dynastii Nasridów. Zbudowany przez sułtana Mahometa V w1362-1391.
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
zbudowany został w miejscu istniejącego od 600 r. kościoła św. Wincentego. Pierwszy meczet powstał w latach 785-788, potem był kilkakrotnie rozbudowywany. Po ostatniej rozbudowie ok. 1000 r. sala modlitewna osiągnęła rozmiar 130 x 115 m i liczyła 544 kolumny, 18 filarów w fasadzie i 44 filary wewnętrzne.
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
MECZET BŁĘKITNY W STAMBULE Zbudowany został w Konstantynopolu przez sułtana Ahmeda I w latach 1609-1616 z zamiarem przyćmienia wspaniałości położonego w sąsiedztwie kościoła Hagia Sophia. Jest jedynym meczetem o sześciu minaretach (tylko główny meczet w Mekce ma ich dziewięć). Projekt meczetu wykonał Mehmet Aga, uczeń największego islamskiego architekta Sinana. Sala modlitewna ma wymiary 53 x 51 m, główna kopuła ma średnicę 23,5 m i wysokość 43 m. Wnętrze oświetla 260 okien.
|
|
|
Lernen beginnen
|
|
Taj Mahal to indyjskie mauzoleum wzniesione w Agrze w latach 1632-1654 dla upamiętnienia Mumtaz Mahal, żony Szahdżahana z dynastii Wielkich Mogołów. Kompleks składa się z budowli wejściowych z dziedzińcem i bramą główną, stojącego nad brzegiem rzeki Yamuna mauzoleum przekrytego cebulastą kopułą i otoczonego czterema minaretami oraz symbolicznego ogrodu w układzie char-bagh z dwiema bocznymi bramami.
|
|
|