Charakterystyka malarstwa jaskiniowego

W części głównej na stropie odkryto sylwetki zwierząt: kilkanaście żubrów, jelenie, sarny, konie i koziorożce oraz znaki geometryczne. Artysta malowideł wykorzystał naturalną rzeźbę skalną, jej wybrzuszenia i załamania, malując na nich sylwetki żubrów.

Wśród ponad 300 przedstawień zwierząt uwieczniono m.in. mamuty, niedźwiedzie jaskiniowe, lwy jaskiniowe i nosorożce włochate. Wśród malowideł znajduje się także antropomorficzny wizerunek żubra oraz najstarsze znane na świecie przedstawienie sowy.

Malowidła przedstawiają stada bydła, duże dzikie zwierzęta (m.in. krokodyle) i ludzi przy polowaniu i w tańcu. Postaci ludzkie ukazywane były w ruchu, na zewnątrz podczas grupowych polowań.

W prowincji Santa Cruz w Argentynie zachowały się jaskinie na ścianach których znajdują się malowidła ludzkich dłoni, ludzkich postaci i zwierząt, scen polowań, zygzaków, przedstawień słońca i figur geometrycznych

W najgłębszej części jaskini, tzw. sanktuarium, znajduje się słynny wizerunek „czarownika”, człowieka odzianego w skórę jelenia. Postać tę interpretuje się jako świadectwo wyobrażeń religijnych łowców paleolitycznych.

Perspektywa kulisowa i skręcona Funkcja: magia łowiecka, kultowa, dydaktyczna Hipertrofia (deformacja polegająca na wyolbrzymieniu wybranego elementu)