Polski

Cóz tam, panie, w polityce? Chińcyki re trzymają się mоспо!?

Czepiec w rozmowie z dziennikarzem

Ale tu wieś spokojna. - Niech na całym świecie wojna, byle polska wieś zaciszna, byle polska wieś spokojna

Dziennikarz w rozmowie z czepcem

Pon się boją we wsi ruchu. Pon nos obśmiwajom w duchu. - A jak my, to my się rwiemy ino do jakiej bijacki. Z takich, jak my, był Głowacki. A, jak myślę, ze panowie duza by juz mogli mieć, ino oni nie chcom chcieć!

Czepiec do dziennikarza

Wyście sobie, a my sobie. Każden sobie rzepkę skrobie

Radczyni do Kliminy

A bo chłop i ma coś z Piasta, coś z tych królów Piastów - wiele! – Już lat dziesięć pośród siedzę, sąsiadujemy o miedzę. Kiedy sieje, orze, miele, taka godność, takie wzięcie; co czyni, to czyni święcie; godność, rozwaga, pojęcie

Gospodarz w rozmowie z poetą

Mego ojca gdzieś zadźgali, gdzieś zatłukli, spopychali: kijakami, motykami krwawiącego przez lód gnali... Myśmy wszystko zapomnieli.

Gospodarz do pana mlodego

Co się w duszy komu gra, co kto w swoich widzi snach: czy to grzech, czy to śmiech, czy to kapcan, czy to pan, na Wesele przyjdzie w tan

Chochol do weselnikow

Zostaw, panie Włodzimierzu, że to chwila osobliwa...

Wernyhora do gospodarza

Pon ino widzisz pchły, pchły, świecidła, rosę, ćmy, a nie chcesz znać, co som my: że w nas dnieje, dusa świci, że zarucko kur zapieje, że na nas czekają w mieście, że nas tu jest ze dwiedzieście z kosom, cepem, żelaziwem i że to, to nie som sny.

Czepiec do pana mlodego

Juz świtanie, juz świtanie tu trza bydłu paszę nieść, trza rżnąć sieczki, warzyć jeść; — jakże ja se rade dam, oni w śnie – ja ino 546 sam

Jasiek do siebie

Prawo Hooka

Przyrost dlugosci sprezyny jest wprost proporcjonalny do dzialajacej na nia sily