profile glebowe

gleby glejowe

- tworzą się w klimacie subpolarnym, mają słabo wykształcony profil glebowy i niewielką miąższość, - zawartość próchnicy waha się od 1 do 2% - są przeważnie silnie nasycone wodą i dlatego tworzy się poziom glejowy (powstaje on w wyniku redukcji związków żelazowych do żelazawych, w warunkach słabego dostępu tlenu lub jego braku), - mają popielate lub zielonkawe zabarwienie.

gleby płowe

- występują w morskim klimacie strefy umiarkowanej ciepłej, pod lasami liściastymi i mieszanymi, - rozwinęły się głównie na podłożu zbudowanym z glin morenowych i osadów pyłowych, - zawierają nieco więcej próchnicy niż gleby bielicowe (3-4%) i mają odczyn obojętny, - pokrewne bielicom, przy czym zawierają znacznie mniej od nich części ilastych.

czerwone gleby ferralitowe (laterytowe)

- powstały w niskich szerokościach geograficznych, pod wilgotnymi lasami równikowymi, - ich barwa pochodzi od dużej zawartości związków żelaza i glinu, - tworzą się najczęściej na podłożu skał magmowych, - są glebami kwaśnymi, - pomimo że występują one na obszarach porośniętych najbardziej bogatą i produktywną formacją roślinną, zawartość próchnicy w tych glebach jest niewielka, jest to spowodowane tym, że masa organiczna w warunkach gorącego klimatu ulega bardzo szybkiemu rozkładowi; a wysokie

gleby bielicowe

- tworzą się w klimacie umiarkowanym chłodnym pod lasami iglastymi, - ich podłoże tworzą przeważnie osady polodowcowe: piaski, żwiry, gliny lub iły, - charakterystyczną cechą bielic jest białawy górny poziom wymywania, - w poziomie wmywania gromadzą się związki glinu, żelaza i magnezu, nadając mu barwę rdzawą lub brunatną, - są to gleby kwaśne, a zawartość próchnicy wynosi zaledwie 2-3%, - konieczność intensywnego nawożenia; uprawa ziemniaków, żyta, owsa, jęczmienia

gleby brunatne

- występują w morskim klimacie strefy umiarkowanej ciepłej, pod lasami liściastymi i mieszanymi, - rozwinęły się głównie na podłożu zbudowanym z glin morenowych i osadów pyłowych, dlatego proces wymywania zachodzi bardzo powoli, - ponieważ związki żelaza nie są wymywane, nadają glebie charakterystyczne, brunatne zabarwienie, - zawierają nieco więcej próchnicy niż gleby bielicowe (3-4%) i mają odczyn obojętny, należą do gleb żyznych, - wysokie plony przy intensywnym nawożeniu; uprawa roślin zbożo

czarnoziem

- powstały w klimatach kontynentalnych strefy umiarkowanej ciepłej i podzwrotnikowej, w obszarach stepów, prerii i lasostepów, - mają odpowiednie warunki roślinne - w wyniku dwukrotnego (latem i zimą) obumierania roślinności trawiastej do gleby przenika corocznie 10-18 t/ha martwych szczątków roślin, - ich podłoże najczęściej stanowią lessy oraz gliny i iły, - w skale lessowej dominują cząstki pylaste o dużej porowatości i znacznej zawartości węglanu wapnia i magnezu, dzięki właściwościom lessu

mady

- są to gleby niezwiązane z określonym podłożem (skałą macierzystą), bardzo bogate w próchnicę, - powstają w dolinach rzek i w obszarach delt z namułów, nanoszonych najczęściej w okresach wylewów, - bardzo żyzne, dlatego najwcześniej zagospodarowane, - specyficzną odmianą tych gleb są mady morskie, powstałe wskutek akumulacyjnej działalności morza na wybrzeżach płaskich (w umiarkowanych szerokościach geograficznych tworzą się marsze, natomiast w strefie międzyzwrotnikowej gleby namorzynowe), - u

gleby bagienne i czarne ziemie

gleby bagienne i tundrowe - tworzą się na terenach bagien, zaś gleby torfowe powstają na obszarach występowania torfowisk, gdzie podłoże stanowią torfy, - uprawy możliwe w warunkach szklarniowych i przy zastosowaniu odpowiednich zabiegów agrotechnicznych czarne ziemie - występują na obszarach pobagiennych, w strefach płytkiego zalegania wód gruntowych oraz na terenach zarastających jezior, - tworzą się głównie pod roślinnością łąkową, -są glebami żyznymi i urodzajne, lecz trudne w uprawie; burak

Poziomy genetyczne gleby.

poziom ściółki (Ao) - złożona z obumarłych szczątków roślinnych i zwierzęcych, niejednolita gąbczasta masa o różnym stopniu rozłożenia, poziom akumulacji próchnicy (A1) - rozłożona substancja organiczna o ciemnym zabarwieniu, poziom wymywania (eluwialny – A2) - jasnoszare, jasnobrązowe a nawet białe zabarwienie, wynika ono z usunięcia glinokrzemianów oraz żelazistych lub próchniczych otoczek poszczególnych ziaren kwarcu, powstaje na skutek działania zakwaszonych roztworów glebowych, poziom przem