ZP5 prawda/fałsz

Metoda punktowa, używana do obliczania współczynnika elastyczności popytu i podaży polega na dzieleniu procentowej zmiany wielkości popytu lub podaży przez procentową zmianę ceny lub dochodu

Fałsz – metoda punktowa wykorzystuje wartości bezwzględne, a nie względne (procentowe).

Elastyczność krzyżowa popytu to miara reakcji strony popytowej na dane dobro w stosunku do dóbr zastępczych lub uzupełniających się ceteris paribus

Prawda

Jeżeli krzywa popytu, przedstawiona na układzie współrzędnych, jest nachylona bardziej pionowo niż poziomo to oznacza to, że taki popyt charakteryzuje się wysoką elastycznością.

Fałsz - taki popyt charakteryzuje się mniejszą elastycznością (krzywa pionowa to popyt sztywny)

Jeżeli współczynnik Eyd = 1, to oznacza, że wraz z 20% wzrostem dochodów ludności popyt wzrośnie o mniej niż 20%.

Fałsz – popyt wzrośnie o dokładnie 20%.

Sytuacja, w której wzrost ceny jednego dobra spowoduje wzrost popytu na inne dobro będzie oznaczała, że popyt na te dobra ma charakter substytucyjny.

Prawda – wzrost ceny warunkuje poszukiwanie substytutów.

Podaż jest ujemną funkcją ceny, dlatego wartości współczynnika Eps powinny przyjmować wartości ujemne.

Fałsz – podaż jest dodatnią funkcją ceny, współczynnik ma wartości dodatnie.

7. Jeżeli cena danego dobra wzrasta i wraz z nią wzrasta wielkość popytu, to taka sytuacja jest określana mianem paradoksu.

Prawda

Elastyczność cenowa podaży będzie z reguły wyższa dla przedsiębiorstwa produkcyjnego niż dla przedsiębiorstwa usługowego.

Fałsz – odwrotnie, dla przedsiębiorstwa usługowego jest większa, gdyż usługi mają charakter niematerialny, a zatem są większe możliwości zastępowania jednej usługi inną niż w przypadku fizycznego produktu.

Podniesienie ceny produktu lub usługi w przypadku wartości |Epd| > 1 spowoduje wzrost przychodów całkowitych w przedsiębiorstwie.

Fałsz – jeżeli współczynnik (|Epd| > 1 (popyt elastyczny), wówczas wzrost ceny powoduje spadek utargu całkowitego, efekt ilościowy jest silniejszy od efektu cenowego (P↑ TR↓).

Elastyczność mieszaną popytu wykorzystuje się do prognozowania zachodzących pod wpływem wzrostu gospodarczego zmian w strukturze popytu konsumpcyjnego lub wysokości zamożności społeczeństwa.

Fałsz – elastyczność mieszana wykorzystywana do badania wielkości popytu substytucyjnego lub komplementarnego; do badania wysokości zamożności społeczeństwa wykorzystuje się elastyczność dochodową.

Jeżeli elastyczność cenowa popytu wynosi 1,2, to dziesięcioprocentowa zmiana ceny powoduje dwunastoprocentową zmianę popytu.

Prawda

Według prawa Engla, w miarę spadku dochodów zmniejsza się procentowy udział wydatków na żywność w całości wydatków konsumpcyjnych gospodarstwa domowego.

Fałsz – według prawa Engla, w miarę wzrostu dochodów zmniejsza się procentowy udział wydatków na żywność.

Dla dóbr substytucyjnych współczynnik elastyczności mieszanej jest liczbą ujemną, a dla dóbr komplementarnych – dodatnią.

Fałsz – odwrotnie: Exy jest dodatnią (dla dóbr substytucyjnych) albo ujemną (dla dóbr komplementarnych) funkcją ceny.

Podaż jest elastyczna, gdy mała zmiana ceny powoduje względnie dużą zmianę wielkości podaży.

Prawda

15. Jeżeli popyt jest elastyczny, to spadek ceny powoduje zwiększenie przychodów producentów.

Prawda – popyt elastyczny (|Epd| > 1) to P↓ TR↑ (spadek ceny powoduje wzrost utargu całkowitego), efekt ilościowy jest silniejszy od efektu cenowego.