TAKTYKA - manewry

Manewr pododdziałami (siłami i środkami) polega na

zorganizowanym ich przemieszczaniu przed walką lub w czasie jej prowadzenia w celu zajęcia dogodniejszego położenia w stosunku do przeciwnika i uzyskania oraz wykorzystania przewagi sytuacyjnej.

Formami manewru taktycznego są

uderzenie czołowe, pokonanie, przenikanie, manewr mylący, demonstracja, odejście, obejście i oskrzydlenie (jednostronne lub dwustronne)

Uderzenie czołowe jest to działanie skierowane przeciwko

pododdziałom na przedniej linii obrony przeciwnika.

Po co stosuje się uderzenie czołowe?

do rozbicia jego obrony w czołowych punktach oporu lub do ich okrążenia

Co często poprzedza uderzenie czołowe?

pokonanie lub oskrzydlenie.

Pokonanie polega na

szybkim i zdecydowanym ruchu pododdziałów w celu rozcięcia sił przeciwnika i wyjścia na jego tyły

Przenikanie jest

formą manewru, w którym pododdziały wchodzą małymi grupami (zespołami) w ugrupowanie obronne przeciwnika.

W jakim celu stosuje się przenikanie?

do opanowania słabo bronionych obiektów w celu zdobycia kluczowego terenu lub zakłócenia działań w obszarze tyłowym przeciwnika.

Manewr mylący to

zorganizowane działanie mające na celu wprowadzenie w błąd przeciwnika co do planowanych (zamierzonych) działań (zamiaru dowódcy). Musi być on wystarczająco wiarygodny, by wywołać pożądaną reakcję.

Demonstracja jest manewrem

odciągającym uwagę przeciwnika bez podejmowania walki.

Siły prowadzące działania demonstracyjne stosują

ogień, przemieszczanie, dym, środki walki elektronicznej i urządzenia łączności wykorzystywane do pozorowania walki.

Oskrzydlenie jest to

manewr, w którym główne siły atakujące obchodzą elementy ugrupowania

Odejście jest to

opuszczanie zajmowanych rejonów, punktów (stanowisk).

Opuszczenie wykonywane jest w celu

wyprowadzenia wojsk spod uderzeń przeważających obronnego przeciwnika w celu zdobycia obiektów na jego tyłach.

Rodzaje oskrzydlenia

może być jedno  lub dwustronne oraz pionowe – ponad pozycjami obronnymi przeciwnika

Rezultatem opuszczenia jest

rozbicie albo zdobycie ważnych obiektów na tyłach przeciwnika, a także wprowadzenie w błąd przeciwnika, co do umiejscowienia własnego punktu ciężkości.

Obejście jest to

manewr, w którym nacierające pododdziały obchodzą przeciwnika na lądzie lub w wymiarze powietrznym (ponad jego pozycjami obronnymi), unikając kontaktu ogniowego.

Cel odejścia

zdobycie obiektów na tyłach przeciwnika, zmuszając go do ich opuszczenia.

Co bierze pod uwagę dowódca, podejmując decyzję o zastosowaniu manewru?

zadanie jakie ma do wykonania, oddziaływanie przeciwnika, właściwości terenu, działanie własnych pododdziałów oraz możliwy czas wykonania zadania.