św. Augustyn

Lata życia św. Augustyna.

354-430

Pisma Augustyna

"Wyznania", "Państwo Boże", "O Trójcy", "Przeciw akademikom", "Colloquium"

Poznanie duszy.

Celem zycia ludzkiego jest osiągnięcie szczęścia. Może je dać jedynie Bóg, aby osiągnąc szczęście należy poznać Boga i własną duszę.

Poznanie niezawodne.

Nie należy wypowiadać twierdzeń o rzeczach, bo wtedy powstają błędy. można wypowiadać jedynie twierdzenia o zjawiskach, o tym jak nam się rzeczy przedstawiają. Niezawodnym pozananiem jest poznanie własnych myśli, wewnętrzne.

Iluminacja.

Człowiekowi jest dostępna prawda wieczna. Może ją poznać bez pośrednictwa ciała i zmysłów. Jej źródłem jest Bóg, który pozwala dostąpic tej łaski ludziom o czystym sercu. iluminacja jest spotęgowaniem myśli.

Nieśmiertelnośc duszy.

Dusza musi być nieśmiertelna, bo uświadamiając sobie prawdy wieczne ma udział w nieśmiertelności.

Bóg.

Tylko B. jest bytem niezależnym, wszystko inne istnieje dzięki niemu. Bóg stworzył świat i nieustannie go stwarza. Bóg jest przyczyną i celem poznania, rzeczy materialne nie są tego godne. cdn.

...

Bóg jest najwyższym dobrem i przyczyna wszelkiego dobra. Dobro jest tym samym, co należenie do Boga. Szczęście może dac człowiekowi tylko zespolenie z Bogiem.

Przewaga duszy nad ciałem.

Dusza jest niematerialna i niezalezna od ciała. Ma nad nim przewagę, bo ma udział w wieczności poprzez poznanie wiecznych prawd, jest bliżej Boga. Ciało jest natomiast przeszkodą w poznaniu.

Przewaga sił irracjonalnych duszy nad rozumem.

Natura człowieka przejawia się nie w tym, co on wie ale w tym, do czego dąży. Twierdzeniem tym augustyn zerwał ze starożytnym intelektualizmem.

Poznanie Boga.

Do poznania Boga potrzebna jest wiara i rozum. Żadne z powyższych nie są jedynymi koniecznymi żródłami poznania, musza sie uzupełniać.

Dobro.

Augustyn zerwał z intelektualizmem etycznym. Aby czynić dobro nie wystarczy go znać, trzeba je kochać. Dobre uczynki płyną z miłości, przede wszystkim z miłości do Boga.

Świat.

Świat jest wolnym dziełem Boga (dualizm) stworzonym na wzór idei, które w Bogu się znajdują. Idee te zostały umieszczone w materii. Istnieją, jak u Pltona, dwa światy: idealny z Bogu i realny w czasie i przestrzeni.

Augustyn a neplatonizm.

Neoplatończycy twierdzili, że Bóg nie jest osobą, Augustyn, że jest. Neoplatończycy, że świat jest konieczną emanacją Boga (monizm), Augustyn, że jest dziełem Boga (dualizm)

Teodycea.

a) zło nie należy do przyrody, jest dziełem wolnych stworzeń b) nie istnieje realne zło, zło jest tylko brakiem dobra c) zło jest potrzebne do harmonii świata

Łaska.

Ludzie dzielą się na tych, którzy dostąpili łaski i na tych, którzy jej nie dostąpili chociaż nikt na tę łaskę nie zasłużył. Obłąskawieni są dobrzy, a ci którzy łąski nie dostąpili są źli i nie będą zbawieni.

Chronologia Augustyna.

Dzieje świata dzielą się na sześc okresów. Szósty rozpoczyna się narodzinami Chrystusa i jest ostatnim w dziejach. Augustyna nazywa się pierwszym historiozofem.

Supranaturalizm.

Pogląd głoszący istnienie rzeczywistości nadprzyrodzonej odrębnej od przyrodzonej, ale mającej na nią naczący wpływ.

Egzemplaryzm.

Wszystkie byty są obrazami wzorcowych idei boskich.

Aprioryzm.

Znane nam są prawdy wieczne, niezależne od doścwiadczenia.