Plastyczność układu nerwowego

plastyczność to zdolność do

zmienności, adaptacji, naprawy, uczenia się, zapamiętywania

reguła Hebba

jeśli neuron A w sposób częsty i powtarzalny pobudza neuron B, to nastąpią procesy wzrostowe lub metaboliczne w obydwu komórkach, tak że skuteczność pobudzenia neuronu B przez A będzie większal

mechanizmy neuroplastyczności

zmiana liczby i poziomu transmisji poł. synaptycznych, modyfik. wewnątrzkom. kaskad sygnałowych, regulacja ekspresji genów

rodzaje plastyczności

rozwojowa, pamięciowa, kompensacyjna

jak może zachodzić modyfik. sygnału przez synapsę

zmiana w: poziomie uwalniania neuroprzekaźników, fosforylacji podjedn. receptorów, ilości/gęstości receptorów, przewodnictwa

plastyczność rozwojowa

powstawanie nowych poł. nerwowych i synaps, mielinizacja, usuwanie niepotrzebnych (apoptoza, retrakcja aksonów), środowisko molekularne sprzyjające plastyczności

okresy krytyczne

wzrok, słuch, mowa

plastyczność po okresie rozwoju

zmienia się wzór aktywacji genów, zwiększa się oddziaływanie hamujące, subst. międzykom. otacza ściślej neurony, plastyczność zmniejsza się

nowe umiejętności przeorganizowania mózgu

gra na instr. strun. zwiększa reprezentację palców lewej dłoni, a na fortepianie zmienia grubość kory ruchowej, spoidła wielkiego i prawej kory słuchowej; nauka Braille powoduje podłączenie się kory dotykowej do obszarów wzrokowej percepcji liter

pamięć

plastyczność trwająca do końca zdrowego życia, ślad pamięciowy to modyfik. sieci neuronalnej tworząca wewnętrzna reprezentację zdarzenia czy faktu

plastyczność synaptyczna

glutaminian - receptory AMPA i NMDA

plastyczność kompensacyjna

aktywacja słabych synaps, usunięcie dominującego wejścia eliminuje jego hamujący wpływ na słabe wejścia

plastyczność u dorosłych po uszkodzeniu

ograniczona przestrzennie i przedłużająca się w czasie